Roger Bonduel
In het atelier Veranneman te Kortrijk een expositie gezien van beeldhouwwerk, smeedwerk, schilderijen en keramiek van Roger Bonduel uit Pittem. Dat naast de alomtegenwoordige snobs, ook belangrijke liefhebbers en verzamelaars uit beide Vlaanderen de activiteit in dit atelier volgen, is een afdoende bewijs voor de belangstelling die op het ogenblik voor de hedendaagse kunst gaande is, en tevens voor de belangrijke taak van een dergelijke expositieruimte in onze provincie.
Bonduel is de maker van het fameuze kruisbeeld, dat in 1953 in de provinciale prijskamp voor beeldhouwkunst werd bekroond. Het was een beslissing die enig gerucht en nogal wat hoofdschudden heeft verwekt. Doch Bonduel zelf heeft er zich allerminst aan gestoord. De jonge man heeft inderdaad in deze erkenning een steun in de rug gevoeld, die hem heeft aangewakkerd om verder te gaan. Dergelijke steunverlening aan onze eigentijdse kunst is trouwens de enige positieve manier van werken. Het is duizend keer meer waard dan lange artikels, met gevit en gesar, dan net afgewogen diskussies zoveel voor, en zoveel tegen... Bonduel inderdaad zat niet stil.
Deze 26-jarige, ietwat meditatieve, maar in de grond toch vrij vinnige jonge man, heeft zijn beeldhouw-, smeed- en keramiektechniek helemaal door zelfstudie, en ten koste van welke inspanning, onder de knie gekregen. Hij maakte reeds een groot koorkruis voor de kapel van de luchtmacht van Safraanberg in Limburg, en in 1954 kreeg hij een onderscheiding in de prijs van Jonge Belgische Beeldhouwkunst. Hij maakte een altaarkruis voor de kapel van de Pedagogie Pius X te Heverlee, en werd in 1955 eerste geprimeerd in de provinciale wedstrijd voor schilderkunst.
Het schilderwerk van Bonduel is verre van banaal en zijn keramiek is zowel technisch, functioneel als artistiek schoon verantwoord, doch zijn smeedwerk is stellig het voornaamste; het is de lijn die Bonduel zal volgen. In zijn atletenfiguren, zijn figurines en ballerines, zijn vissen en zijn naakten, vooral echter in zijn ballerines, merken wij reeds een zeer knappe behandeling op van de materie: het ijzer, dat bij een eerste aanvoelen als materie als het ware minder artistiek zou zijn. Bonduel drijft het ijzer dat hij onder zijn hand voelt, met eerlijke liefde - grote vereiste voor elke artistieke creatie - tot een ultieme vorm, die niet alleen onthutst of charmeert, maar die vooral is. En die is, omdat er geest in steekt. Het uitwendig hulsel van de mens is slechts een doorschijnend gezichtsbedrog, als het geen geestelijke inhoud bergt.
f.b.
Liggende tors. Verz. Dr. en Mevr. Hub. Peeters, Brugge. - IJzer.
Auteursrechtelijk beschermd
