|
| |
| |
| |
Victor Van Molle, O.L. Vrouw ter Duinen
Louis Verbeeck, Gebed
André Taeckens, Piëta Voorstudie in klei. 0,28 m. hoog.
André Taeckens, Piëta (Voor grafmonument). 2,10 meter hoog. Franse steen.
Louis Verbeeck, O.L. Vrouw van Vlaanderen Verz. Bolzano
Michel Poppe, O.L. Vrouwbeeld Onze Lieve Vrouwkerk, De Panne
| |
| |
| |
Veelzijdig werk van Westvlaamse bodem
WIJ bieden onze lezers hier een keus uit het werk der ook in West-Vlaanderen talrijke beeldhouwers en kunstschilders die zich in hun werk met min of meer succes door gewijde motieven lieten beïnvloeden. Religieuze kunst is sinds enkele jaren het voorwerp van een hevig weg- en weer discuteren. Dit probleem wordt elders in dit blad uitvoerig en grondig uitgediept. Wij geloven dat dit kunstgenre een van de moeilijkste en delicaatste moet zijn, omdat het naast fijn kunstzinnig aanvoelen meteen eerlijkheid en oprechtheid veronderstelt. Speciaal in het domein van de gewijde kunst lijkt het ons dat het menselijk inzicht niet zuiver en oprecht genoeg kan zijn.
| |
Simon Hendrickx, Doornik
Hoewel leraar aan het Hoger Instituut Sint Lukas te Doornik is Hendrickx Vlaming gebleven. Hij streeft er naar zichzelf te blijven in de zo getormenteerde wereld van de meest uiteenlopende richtingen en stromingen. Hij werd geboren te Rollegem in 1921 en verwierf aan de Akademie van Kortrijk de bronzen medaille van de stad en te Doornik, waar hij later verder studeerde behaalde hij de Grote Prijs met een evangelische verbeelding van het Laat de kinderen tot Mij komen. Hij nam deel aan collectieve exposities te Brugge, Ieper, Oostende, Kortrijk en Doornik. Hendrickx geeft over 't algemeen blijk voorstander te zijn van het impressionisme, dat soms vrij sterk tot uiting komt zoals bijvoorbeeld in een van zijn beste doeken: de Markt te Ronse, alsook in zijn Ardennen-schilderijen.
Simon Hendrickx's bedrijvigheid als kunstenaar bestrijkt ook het gebied van de sierkunst, de schriftkunst, de boekillustratie en het linosnijden.
| |
Karel Laloo, Brugge
De Brugse beeldhouwer Karel Laloo moet eigenlijk niet meer voorgesteld worden. In vele steden hield hij reeds tentoonstellingen en hij is tevens de werkzame en krachtdadige voorzitter van de Westvlaamse Kunstkring, die elk jaar te Brugge en te Kortrijk een belangrijke collectieve tentoonstelling organiseert. Sinds vele jaren is deze knappe beeldhouwer begaan met elke vorm van artistieke bedrijvigheid en zelf is hij voor jongeren steeds vol aanmoediging en steun.
Zijn profaan beeldhouwwerk werd onlangs nog in het licht gesteld, toen de stad Brugge een zeer geslaagd borstbeeld van Peter Benoit aankocht. In het domein van het religieus-geinspireerde beeldhouwwerk heeft Laloo evenwel zijn bizondere verdienste. Talrijk zijn de madonnabeelden, zoals Mater Amabilis en O.L. Vrouw van Vrede, die getuigen van een sterke beheersing van de stof en van een zuivere lijnconstructie.
Terug van de Bedevaart is een groepsbeeld van drie Brugse vrouwtjes, met de helaas niet meer gebruikte kapmantel bekleed, die van een beêweg terugkomen. Houding en gelaat zijn hier vrij expressief.
| |
Michel Poppe, Brugge
Beeldhouwer Poppe, die reeds veertig jaar lang tal van beelden, bas-reliefs, en monumenten heeft gekapt en onlangs nog de fries verzorgde van de grote schouw in het nieuwe stadhuis van Blankenberge, heeft zich vooral op het gebied van de religieuze beeldhouwkunst begeven. Zijn werk werd op grote exposities te Parijs, Gent, Brussel, Luik en Antwerpen sterk opgemerkt en reeds onmiddellijk na de eerste wereldoorlog mocht deze verdienstelijke kunstenaar zich in grote successen verheugen. Poppe heeft zich in deze meest plastische van de beeldende kunsten steeds een scherpzinnig opmerker getoond en op vele plaatsen in de provincie (zoals te Brugge, Moorslede, Knokke, De Panne en Wingene) zijn zijn werken symbolische en centrale punten geworden van openbare hulde.
De op eerste zicht zo eenvoudig weergegeven Vissers-lievevrouw, een bas-relief uit de Onze Lieve Vrouwkerk te De Panne, getuigt niettemin van een vrome gemoedsrust en een tactvol aanvoelen. Moederzorg en kinderlijke ongereptheid spreken hier een duidelijke taal.
| |
André Taeckens, Torhout
Deze beeldhouwer uit Torhout is blijkbaar een beloftevol talent. De naakten, kinderkoppen en plakettes die wij van hem zagen, waren steeds zeer zuiver, flink van opzet en vol eerbied voor de gegeven materie.
Karel Laloo, Terug van de Bedevaart
| |
| |
Zijn grote Piëta (hoogte 2,10 m.) bedoeld voor een grafmonument en in Franse steen gehouwen sluit wat vormgeving en techniek betreft aan bij zijn vroegere werken, waarvan wij meteen het Don Boscobeeld vermelden in het St Jozefs-instituut te Torhout. Het is kloek en tegelijk fijn werk. Een andere Piëta van zijn hand is slechts 0,28 m. groot en is in feite alleen een voorstudie in kleiaarde. Wij zouden dit werk evenwel hoog willen optillen: het is een eerste worp, spontaan en vlug uit hart en geest gevloeid, en elke kunstenaar weet bij ondervinding hoe vaak het gebeurt dat het élan en de visie van een eerste geut later nooit meer bereikt worden.
| |
Lia Timmermans, Oostende
Van heel andere aard is het plastisch werk van Mevrouw Lia Timmermans uit Oostende, de dochter van de betreurde Felix Timmermans, en zelf de auteur van het merkwaardig werk Mijn Vader.
Allerwegen zijn sinds enkele jaren vooral kunstenaressen opgestaan die de sfeer en de innigheid van een stemmig interieur met haar fraai aangeklede beeldjes aanzienlijk weten te verhogen. Het is een zeer fijn en delicaat naaldwerk dat met veel bekwame zin en groot geduld wordt bekomen. Kleinkunst noemt men wel eens dergelijk plastisch werk. Ons dunkt het dat deze toegepaste kunst in eenzaamheid en stilte geboren, wel zeer sterk tot ons volk spreekt en niet alleen op zichzelf een artistieke, maar in dezelfde zin een werkelijke opvoedende waarde bezit.
Het Lievevrouwebeeldje spreekt voor zichzelf (zie blz. 48). In verband met hetzelfde kunstgenre wijzen wij nog op de titelplaat van dit nummer, een Lievevrouwebeeld van de hand van de jonge kunstenares Dymphna Uleyn.
| |
Koos van der Kaaij, Nieuwpoort
Van der Kaaij is een Noord-Nederlander die voorheen te Kortrijk en thans te Nieuwpoort, blijkbaar in West-Vlaanderen de volle ontplooiing vindt van zijn kunstenaarschap. Zijn werk is niettemin veel ruimer bekend en ook buiten ons land zeer gewaardeerd. Waar hij vroeger eerder kleinere beelden maakte, vooral in terracotta, die steeds hebben uitgemunt door een grote zuiverheid van lijn en uitvoering, daar ontmoeten wij van hem in het domein van de gewijde kunst, groter werk in duurzaam ijzerklinker. Aldus vernoemen wij het 4,5 m. hoge hoekbeeld van Sint Kristoffel, in donkerbruin ijzerklinker, aan de Sint Kristoffelkerk te Assebroek.
Zijn jongste werk (1952) Onze Lieve Vrouw met Kindeke een reliefbeeld in ijzerklinker (70 op 120) is zeer sober en lijkt daardoor wellicht bij een eerste aankijken wat harder. De constructie blijkt niettemin zeer geslaagd.
| |
† Victor van Molle, Oostduinkerke
Van deze begaafde kunstschilder die voor enkele maanden overleed, werd in de vorige jaargang van West-Vlaanderen een reproductie meegenomen. Uit dit en andere werken van deze kunstenaar blijkt dat nagenoeg zijn ganse kunstproductie in het teken staat van de zee en het vissersleven.
Koos Van der Kaaij, Onze Lieve Vrouw met Kindeke.
In het werk Onze Lieve Vrouw ter Duinen, een middenpaneel uit een drieluik, vinden wij het zeemotief verweven met een religieus beleven.
| |
Louis Verbeeck, Knokke aan Zee
In het bestek van de gewijde schilderkunst ontmoeten wij tenslotte de te Antwerpen geboren veertiger Louis Verbeeck, die sedert enkele jaren zijn atelier te Knokke aan zee heeft ingericht. Na grote en lange buitenlandse reizen in Europa en Zuid-Amerika en na diverse exposities o.m. te Antwerpen, te Athene en in 1951 nog in het Vaticaan, schijnt deze begaafde artist alwat hij beleefd heeft en ervaren te willen uitdrukken in zijn doorgaans kleurige en grote doeken. Zijn grote werken zoals De Schepping en De Noordzee zijn vol en zeer decoratief van uitbeelding. In een zelfde trant heeft Verbeeck een aantal madonna's geschilderd die stellig de aandacht verdienen, zoals Onze Lieve Vrouw van Het Zoute en Onze Lieve Vrouw van Vlaanderen. De compositie van dit laatste werk spreekt ons Vlamingen sterk aan: er is het polderdorp met de dorpskerk en de stompe huisjes, er zijn bomen en weiden en het harde labeur in de oogst. Groot en tegelijk teder troont over dit alles de Lieve Vrouw, onmiddellijk in de nabijheid van volk en arbeid.
In een reeks andere werken heeft Louis Verbeeck zich tot een fijngevoelig potloodtekenaar ontpopt, vooral waar hij alleenstaande figuren oproept. Zijn Gebed bijvoorbeeld lijkt ons misschien niet helemaal ontdaan van bepaalde invloeden (Rouault, Servaes?) maar niettemin zeer sereen van opvatting, en vrij subtiel van lijnvisie.
|
|
Gedeeltelijk auteursrechtelijk beschermd