Praalstoet: Wagen van de Brugse Metten (ontwerp Jos Speybrouck)
De stoet vlerkt met forse wiekslag hoog boven het gevolg van folklorisch getinte groepen: hij is terzelvertijd historisch verantwoord in zijn opzet, in zijn details, heerlijk van tekening en kleur, één en afgewisseld, ingetogen en dynamisch, machtig en lyrisch, mijmerend en welsprekend, zangerig en ook rumoerig; met één woord een trouw maar kunstrijk beeld van het bewogen leven rond de wende van de 13de naar de 14de eeuw in het Graafschap Vlaanderen. Hij is een plastische ode aan Vlaanderen's heerlijkheid; een didactische meesterlijke beschrijving van de tegenstelling tussen het Hof van Frankrijk, dat hoogmoedig strikken spant, en de eerlijke Gwijde, Graaf van Vlaanderen, en het Vlaamse volk; een rumoerig en volks beeld van de Brugse Metten; een dramatische voorstelling van het Vlaamse volksleger op weg om de Franse inval te stuiten en te vernietigen; een aangrijpende hulde aan het genadebeeldje van O.L. Vrouw van Groeninge en aan de krijgslieden die, na de overwinning, gulden sporen aanbrengen in de O.L. Vrouwkerk.
Wie de originele tekeningen zag van Meester Speybrouck, en de costumes uitgevoerd door het huis Maes (Tielt) verheugt zich reeds vooraf, bij het heerlijk genot dat aan duizende en duizende toeschouwers zal geboden worden, wanneer de Praalstoet zal schitteren in de Julizon, rijk aan kleur, rijk aan culturele betekenis, rijk aan lessen in schoonheid en geschiedkundige grootheid...
*
Het Guldensporenspel grijpt naar het diepste van het gemoed; onder de wisselende gloed van veel lichtbronnen wordt hier door podium en spelers, door gebaren, gestalte en kleur, door gesproken woord, dans, muziek en koren een sfeer geschapen waarin de toeschouwer beurtelings medegevoerd wordt in de prangende benauwdheid van desolatie, in oplaaiende verwoede maar beheerste opstand, in dolle vreugde om de overwinning, getemperd en gelouterd door een machtig aangrijpend dankgebed...
Scherp belichte hoofdfiguren beheersen het spel der massa: Manten en Kalle, vertolkers van het volksgemoed, de Chatillon, zinnebeeld van een ridderschap waarvan de wapens door het Volk uit de handen geslagen worden, de Coninck, symbool van het Volk dat in eigen waarde de kracht put om over eigen toekomst door eigen werk en, als het moet, door strijd op leven en dood zelfs tegen een oppermachtige vijand te beslissen.
Het podium dat door zijn inplanting in de zuidoostelijke hoek van de Markt als het ware één is met de afwisselend verlichte St Maartenstoren werd door kunstschilder Notebaert ontworpen in nauw aanvoelen met de regie-eisen van A. Van der Plaetse; het getuigt van een indrukwekkende visie in de bonte en dynamische gegevens van Putman.
De toondichter
Prosper Van Eeckhautte onderlijnt of liever omhult het massaspel in een zee van klanken: mystisch meditatief, of treurend, of tragisch, of exul-
Praalstoed: Wagenmaketten (Jos Speybrouck)