Vlaamsche Arbeid. Jaargang 15

Gedicht

De vreemde kamer.

Door het huis wandelt de avond in koorts.
Hij heeft de luidruchtige hangklok stil gezet.

Het vuur wil niet branden.

De deur beweegt.

Het is of iemand binnentreedt.
In de krant heeft het beeld van den moordenaar gestaan.

Het duister wurgt de aarde.

Door de ruit

gluurt een masker

met solferoogen, onafwendbaar.

Krijscht de nachtuil in den tuin.
De boomen beven.

De veldmuis gilt.

De regen

droppelt

ruischt

en bevrijdt joedelend de gebondene stilte.

A.W. Grauls.