Vlaamsche Arbeid. Jaargang 15

[p. 55]

Er Jaagt een Mens.

HEER - Heer - Heer -
De aarde is vol wandelaars
die niet weten vanwaar ze zijn gekomen
en niet weten waarheen ze gaan.
Eén van hen - hij was bij uitzondering wijs -
zei me dat de aarde niets meer was
dan een drupje slijk wentelend in de ruimte.

Toen de zon ten onder was
met haar licht dat ons belet het heelal te bekijken
en het klare nacht werd
- de wolken dreven over een ander stuk van de aarde -
ontdekte ik dat de wijze wandelaar gelijk had.
Dat was vreemd
want alles wat ik daarvóór gezien had
en gevoeld had
en geleerd had
en gedacht had
verdween.
En 'k werd een afgrond: steile, steile, hoge wanden
met wat stofjes om die leegte mee te vullen.
Heer - het is gevaarlik wijze mensen op z'n weg te ontmoeten.

Nu dwaal ik Heer in de diepte
van de wijde diepten die Gij geschapen hebt,
alleen en bang
en zoek het einde der oneindigheid
waarachter Gij verscholen zit - Gij de Ongekende -
Heer - ik ben maar een aardling
die op ingeboren bevel de aarde verlaten heeft.
Zult Ge hem uw hand reiken
of uw stem laten gaan door het heelal
Heer - Er jaagt een mens dolend door de ruimte.
Wil hem helpen.

Amaat Burssens.