Vlaamsche Arbeid. Jaargang 14

[p. 226]

Boksmatch

Voor Fred Gevers.

O mijn manager Goedester!
Gij waart eerst en vooral een prakties man!
Gij waart een monument van schranderheid!
Mijn goede engel!
Mijn voorzienigheid!
Waart Gij uzelf bewust van mijn sukses, dan sloot
Gij graag verbintenis op verbintenis,
doch waar het gold een voorstel als een klip,
daar waart Gij diplomaat en takties loods...

Zo kwam het dat men in de volste zin van 't woord
mij noemen mocht: een ‘ongenaakbaar’ kampioen!

- Doch in de laatste tijden rees een nieuw ‘gevaar’.
Gij hadt het kommervol bespied, de hoop gekoesterd, dat
het struikelen zou...
Doch stelselmatig was het in zijn loop geweest,
- de Bokssport: ladder: nauwgezette hierarchie! -
totdat het, onvermijdelijk en fel, plots opstak aan
mijn eigen horizon...

Toen hebt Gij meesterstukken uitgehaald!
Stromen gedamd!
Torens gestapeld!
Uit strikken duizendvoud U losgevroet!...
Niets hielp!
Publiek eiste de kamp!
Met inzet: Al of Niets!...

- Als ik de ‘ring’ betreed, barst een ovatie...
'k Verneem terloops: de weddenschappen gaan hun gang,
staan in mijn voordeel zelfs, gemiddeld: 2 tot 4...

in mijn voordeel zelfs, gemiddeld: 2 tot 4...

't Verschil is merkelik.
Hoop flakkert!...

Het dondert voor de twede maal:
't ‘gevaar’ rukt aan...

[p. 227]

 

Wij worden voorgesteld:

 

... een kolossale neger: Fatum is zijn naam.

 

Ik huiver om zijn duisternis...

 

Mijn hand zit in een schroef... een ogenblik...

 

- Formaliteiten zijn gesloten.

 

 

 

Nu bindt Gij, Goedester, mij 't leder aan.

 

Gij overstelpt mij met gekondenseerde raad:

 

tijd dringt!

 

Geen stond bezinning!...

 

 

 

Dan klinkt de gong.

1^e Round.

'k Ben mij bewust...
Men zei: tref hard: hij kent geen mededogen!...
Dus: oog voor oog en tand voor tand: de bloedwet!
Ik kijk hem aan... bespied... gebaar naar rechts...
vlieg aan langs andere zij...
Hij duikt niet: ... vangt de slag.
'k Beloer de zenuwen der kin... de weke maag...
Nu komt-ie los!
Zijn beurt!
Ik ben op hoede... wijk... vlucht langs de ‘ring’...
Ik word geraakt, heel even maar... plooi onder pijn - een kwart

sekond - ... verbijt... besef: één volle treffer en...

begin van angst bevliegt me...

2^e Round.

Ik weet... 'k ben ervan overtuigd: ... ons spel is dit van kat en

muis.

Hoe haat ik u!
Ik zal me duur verkopen!
Maakt mijn gezwindheid u niet dol, niet dol?!...
- Is er nog uitkomst mogelik?!
Middernachtzon!
Bliksemflits!
Ik vond! Ik vond!
... en met verbonden kracht van ziel en lijf plaats ik
de slag, mijn slag, slag, die mijn roem is!
Mijn vreugde raaskalt!
Werden niet allen zó geveld?

Gij staat?!!...

[p. 228]

 

Tuimeling!

 

Mijn geest stroomt uit; ... mijn handen bloeden, bloeden...

 

 

 

Het is geschied!...

 

 

 

De storm zet op.

 

Ik vlied: een bark in nood,... zet alles bij...

 

Hij lost niet: kwade geest...

 

Er is, er is geen uitweg meer!

 

Kosmiese vloek!

 

Verplettering!

 

Uw vuisten hameren mijn onschuldig vlees!...

 

Erbarmen!...

3^e Round.

Ik zal u niet meer tarten...
Hier ben ik: een lam.
Vernietig mij geheel:
ik ben reeds half gebroken.

Ik heb zozeer uw hand ontmoet.
Ik heb dermate uw macht geproefd:
spaar mij de blik van uw nachtmerrie-ogen!...

- Is dit de avend reeds, die zinkt?!
Bewusteloosheid?!

Ik hoor verwonderlik geluid:...
het zuizen van een motor-stille aero...
het gillen van een nacht-foor...

Eentonigheid.
Een dreumes rekent aan het telraam: éen... twee... drie...

Dan plof ik in een holle leegte weg...

- Het is het einde van mijn ‘ongenaakbaarheid’...

- Als ik ontwaak, zie ik hoe bleek Gij zijt en uitgedoofd,
mijn oûwe trouwe Goedester.
Gij geeft me sprakeloos de hand en gaat...

Ontzettend, zwart en hoog begluurt me onverpoosd een
ondoordringbaar neger: Fatum, wereldkampioen!

Frank van den Wijngaert.