Vlaamsche Arbeid. Jaargang 13

Avond

ZOO gaan de menschen 's avonds door de stad:
Als afgewezenen,
Scharen verdoemden, rennend door de straten.
Zij klagen niet, maar over hun gelaten
Glimlacht een hoop, die niet bestaat.

Zij hebben hooge lampen aangestoken,
Dat God hun zwarte kudden zal zien gaan.
Zelf kunnen zij geen licht noch duister meer verstaan,
Een onverbiddelijk mes heeft de oogen uitgestoken.

Zwarte verloor'nen, afgewezenen,
In troepen rennend door de lichte straten,
Het vrees'lijk teeken diep in de gelaten,
Zóó gaan de menschen 's avonds door de stad.

K. Singer.