Vlaamsche Arbeid. Jaargang 13

In 't blanke Huis

GROEN hangt de avond over de vlakte -
Ver zijn de bergen met de zilveren stromen,
ver is de zee.
Als de duisternis gevallen is
is reeds lang de stilte aan het woord;
dan knalt
bij het laatste merelschallen de nacht plots open.
De aarde verzinkt en dichtbij branden sterren.
Simfonie steekt op van duizend smeltende geluiden
en koor van stemmen vraagt: ‘Waarheen? - -’
Adem stikt in stijgende gestalt
en uit de mond licht het vlammende woord: ‘Op tocht naar God’.
Snoerend geweld van ziedende vaart - zonder einde -
langs planeten.
Nacht heelal is donker van blauwe diepte
en licht van sterrelicht.

Amaat Burssens.