Vlaamsche Arbeid. Jaargang 12

Ik kwam van verre streken

IK kwam van verre streken naar dit huis
zooals een reiziger, die afgemat
na lange wegen in een stad
vol wemeling en menschelijk gedruisch
den bronzen hamer van een poort omvat,
en klopt, en hoort het nakend voetgeruisch,
en vraagt gastvrijheid door het traliegat:
de poorteresse wenkt hem binnenhuis.

Dat hier zoo droef de dagen en 't verdriet
meedoogenloos kon zijn, dat wist ik niet,
toen op dien zomermorgen ik den voet
op dezen drempel zette en werd begroet
met toegestoken handen en verblijd
door minzame oogen vol gulhartigheid.

Cl. van der Straeten.