Vlaamsche Arbeid. Jaargang 11

De avond-ster

Zooals op damp'gen avond-weg
vér, het geel lantaarn-oog van een trage fiets,
rijst de avond-ster.

Het is iets
zeer pijnlijks, want mijn God is ver.
Hij wordt verlangd als iets
ooit maar verlangd werd;
Hij wordt fel verlangd.

En reeds boven den rook der bosschen
brandt de avond-ster;
o, brandend mijn hart, geprangd, geprangd;
zóó vochtig 't mos en
mijn God zóó ver.
Maar het wazig fresco der boomen,
bijzonder stil onder de avond-ster:
het blauwig bosch-gobelijn.
Kan het zijn
dat God nu móét komen?

Het is iets
zeer pijnlijks en de aarde is stil.
Het is of mijn hart steeds nader wil.

Karel van den Oever.