Vlaamsche Arbeid. Jaargang 10

Lente

Ik draag in mij de smart van vele dagen.

Wie weet of 't lied, dat stil geboren wordt

In nieuw dees Lentetij mijn pijnen kort,

Of 't helpen zal den zwaren last te dragen?

- Geen zwakling ben ik, die op 't Leven mort;

't Ben sterk genoeg om 't op mijn nek te schragen;

De rouw, die 't somber maakt, en vraagt geen klagen:

'k Heb om mijn leên het pure zwaard gegord.

Voor U, die in mijn somber leven schijnt

Als Lente, lang verbeid en thans gekomen,

Het trillen van het diepste mijner droomen,

En 't jonge lied dat in mijn harte deint,

Geboren, onverhoopt, uit lange schroomen.

- In oud mijn menschenharte, dat zoo pijnt.

Franz De Backer.