Vlaamsche Arbeid. Jaargang 10

Nocturne

Zie... De avond vlot langs 't ledig veld
op grijze wolkkarveelen.
De stilte hangt te wieglen rond
de zilverige abeelen.
De stonden sluipen loosjes voort,
alleen door onze ziel gehoord,

die veel ook zag vergelen.

Kom, rust bij mij, hier in de laan,
bestrooid met doode blaren.
Dit uur zal, zeegnend als een fee,
langs onze hoofden varen.
De geuren van vergane pracht
bedwelmen, alsof 't najaar tracht

ons angsten te bedaren.

Is 't u zoo goed? Is 't u zoo warm?
Sluit nu uw vragende oogen,
en droom... en droom van vrede... Ik blijf
bezorgd naar u gebogen.
De wolken vlotten... 't Nachtheir naakt...
Droom rustig, droom... De liefde waakt

met moeder-mededoogen.

Constant Eeckels.