Vlaamsche Arbeid. Jaargang 9

[p. 233]

Sinay

Omwasemd, wit; slaaprig, als van uit droomen,
Rijst het - eén zon - gezoend door zalvend licht,
Mijn dorp: Sinay. Vrank, nu weg alle schroomen;
Daar is de dag. O huivrend zoet gezicht.

De toren, huizen, kerk naar voren komen;
't Wordt klaarder, klaarder: gansch 't dorp een gedicht.
Meimorgen zing uw lied, waar 't blijde in ligt
Van ongeweten woorden nooit vernomen.

't Heeft leven ál - een ziel het dorp - hoe roemen
De heerlijkheid die wagend uren wijd
De teugels lang en los - bezeten daardoor rijdt,

De glorie ment - gereed wat groeit te doemen
Tot luister. Dichter machtloos nu gij zijt
In eén echo dit uur te kunnen noemen. -

30-v-xiv.

Clemens Besseleers