Vlaamsche Arbeid. Jaargang 9

[p. 216]

Avonddans

Vóór 't landhuis, rond de tafel, zuiver-blank,
zitten de menschen bij den heldren schijn
der witte lamp; er trilt een goudglans, fijn,
om 't hoofd des mans op de ouderwetsche bank.

Een schaduw rijst tot bij het raamkozijn,
phantastisch, donker; lied en stemmenklank
door de avond klinkt, mijn hart is vol van dank,
nu dit gezicht mij mag gegeven zijn.

Ik ben weer jong en leef met allen mede,
en volg de wijs van 't eeuwen-oude lied,
zie meisjes dansen bij de klarinet.

Ik was zoo graag met u ten rei getreden,
die sierlijk-licht uw vlugge voetjes zet
en weet wat lied en avonddans bediedt.

Joannes Reddingius