Vlaamsche Arbeid. Jaargang 9

Lente

Nu is er de lente, nu is er de zon
O, dat ik haar stralen nu grijpen kon!
Ze grijpen en zaam'len en winden maar
Als een aureool om je zwarte haar,
Nu zingen de vogels hun jubelend lied;
Waarom, o, waarom en kan ik nu niet
Hun melodieën binden bijeen
Tot een tonenkrans om je handen heen.
Nu bruist door mijn aderen mijn bloed en mijn zijn
Als in kostbaar kristal de parelende wijn;
Dat ik leven en bloed je nu offeren kon
Met lente en liederen en bloemen en zon.
Doch 'k heb niets als wat simpele woordjes teer,
Die leg 'k als een krans aan je voeten neer.

Amsterdam

Anna-Marie