Vlaamsche Arbeid. Jaargang 6

[p. 247]

Verlangen

Verlangen dat, niet uit te spreken,
- ik weet niet wie 'k begeer of wat, -
zoo onbewust in mij gingt leven
als 't eerst Gij in mijn leven tradt;
Verlangen dat in drift wil breken
wat willig naar mijn wensch begeeft;
Verlangen dat blijft hunkrend streven
naar 't ongekend geluk, dat leeft.

Verlangen dat mijn dagen dragen,
onrustig, naar een vreed'gen nacht,
den nacht die 't al weer goed zal maken
en me uit uwe oogen tegenlacht;
maar die bij 't vroegste schemerdagen
uw beeld mij weer uit de armen rooft...
Ach iedren morgen weer 't ontwaken
met eendren drift en droom in 't hoofd.

Aug. Van Cauwelaert