Vlaamsche Arbeid. Jaargang 6



[pagina 246]
Van een simpel meisje Een morgen van verbeiden; een middag van verblijden; maar de avond die ons scheidde besloot zoo droef den dag. Ach, wete ik of mijn voeten, u zoekend nog gemoeten, mijn lippen u nog groeten mijn hand u streelen mag!... En dat ge langs de straten, zoo loensch beloerd, zoo late, in al die drukt verlaten misschien nog dolend zijt; En dat ge uw zachte blikken misschien van angst voelt schrikken en, denkt ge aan mij, gaat snikken, en misschien honger lijdt... Aug. Van Cauwelaert