Vlaamsche Arbeid. Jaargang 6

[p. 53]

Voelt gij niet de innigheid...?

Voelt gij niet de innigheid van elk geluid,
dat opstijgt in den zilvren lentedag?
't Is lijk de schuchtre en stil-verliefde lach
ter maagdelijke lippen van een bruid, -

zij, die als kind het lachend leven zag,
nu breidt het, smachtend, lokkende armen uit,
en zij, gelukkig, huivrend van ontzag
voor 't onbekende, lacht en stamelend ontsluit

haar zeedge mond zich tot een lieflijk woord,
dat, heemlen-oopnend, bruigoms hert bekoord; -

- zóo spreekt, nog aarzlend, stil, maar wonder diep,
de ontwakende Aard, die lang al droomloos sliep,
nog maar door dichters, lijk in droom, verstaan
den wonder-schoonen blonden Mei-god aan.

Richard de Cneudt