Vlaamsche Arbeid. Jaargang 5



[pagina 405]
Terug naar de Schelde O, weer van wal het bootje steken, weer dralen in de kreken, en dan den effen stroom opvaren schier met schroom; Omdat de riemen, ach, verbreken dit effen vlak, en leken van droppels gouden bloed uit dien haast-heiligen Vloed! - En dan opeens mij trotsch gevoelen, daar ik hem kan doorwoelen, zijn baren naar mijn luim bekuiven met wit schuim; Mijn handen vrank erin verkoelen, om 't koele stroelen joelen, en lachen dat de wal weerkaatst mijn blij geschal!
[pagina 406]
En, overkoepeld door een hemel vol avondgoudgewemel, gaan landen in den laai van 't zonlicht op de kaai; Dan, ziel en zinnen opgetogen, en glanzend-open oogen, meêdragen al die pracht, die vuurwerkt nog te nacht: Dit jaagt me voort naar uw nabijheid, O, Vloed, die jeugd en blijheid in 't hart van hem bewaart, die langs uw boorden vaart! Jan Hammenecker