Vlaamsche Arbeid. Jaargang 5

[p. 74]

Die eenzame avond

Stil is 't om mij
En verlaten, ach,
Niets is vroolijk,
Niets dat tot mij lach' -
Ach,
Was het maar weer zomerdag.

Niets dat mij meer
Blij kan maken, ach;
Kom toch, kindje
Van den zomerdag.
Ach,
Was het maar weer zomerdag.

Teeder kwam de
Bloemenmoeder: ‘Kind,
Ga maar slapen,
Want daar komt de wind,
Kind,
Zie, daar komt de avondwind.

Al de bloemen
Gingen slapen, ach,
Niemand kan ik
Nu meer vinden, die zoo lach',
Ach,
Kindje van den zomerdag.

Peep de Jager