Vlaamsche Arbeid. Jaargang 4



[pagina 160]
Tinke-Tonke-Teirelink En Tinke-Tonke-Teirelink ging met zijn stoksken uit, en Tinke-Tonke-Teirelink die tokte aan eene ruit. Daarbinnen menschen sliepen en hoorden d'ouden man; ze kwamen even piepen, en vluchtten binnen dan. Maar Tinke-Tonke-Teirelink stil aan de deure stiet; en Tinke-Tonke-Teirelink opeens naar binnen schiet. Hij sloeg ze met zijn stoksken, dat woog zoo zwaar als lood, en s'anderdags ging 't kloksken al over hunnen dood. En Tinke-Tonke-Teirelink ging met zijn stoksken heen, en Tinke-Tonke-Teirelink die monkelde, naar 't scheen... Jozef Arras.