Vlaamsche Arbeid. Jaargang 3

[p. 139]

Door de Avondlanden

Hoe vredig vouwt nu de avond ver zijn vlerken over
't in rust gekuste land, waarop het koren zacht
verwiegt, en nachtegaal uit heimlijk ruischend loover
belovend trilt van weelde in wereldwijden nacht.

De zware, grijze wolken hangen roerloos boven
het statig donker bosch, dat onbewogen peinst
aan wondre dingen, oud, die steeds in 't waas verdooven
waarachter 't liefste schoon na kort genieten deinst.

Nauw boven 't stemmig groen der kromme, knoestge linden
steekt grauw het rieten dak der hoeve. Zoetjes stijgt
uit logge schouw de rook, om vlossig te verzwinden
in avondschemer die al lager en lager zijgt.

Wie er daar wonen zou? Wie er daar toch mag leven?
Besluit dit eenzaam huis de vreugde in liefde en vree?
Of schuilt er bleeke zorg, die staag de wa blijft weven
om 't dood geluk te winde'in killen doek van wee?

Zit nu bij breeden haard de stramgewroete vader,
die blij-genoeglijk staart in 't lustig vlammend vuur?
Of komt voor 't bang gezin het leed al na en nader
naar ongesloten deur met ieder wordend uur?

[p. 140]

 

Brengt de avond nu de rust voor afgesloofde leden,

 

gedurig binst den dag gekromd naar harden grond?

 

Of hoort hij 't smeeken niet der schaamle kinderbeden,

 

en dringt hij dieper nog de vliem in iedre wond?

 

 

 

O, wat is 't goed voor ons, bij sluipend naadrend nachten,

 

te voelen hoe de liefde in elken hartslag leeft,

 

en, zeker in 't onzeekre, op sterk- gestaalde krachten

 

te steunen, ook dan nog als 't al om ons begeeft.

 

 

 

Voert de avond op zijn zwing nu zaad van inn'ger vreugde

 

dan deze dag ons gaf, en tiert er morgen schoon

 

een groei, zoo weelderig als 't nimmer ons geheugde,

 

of dreigt hij heimlijk stil met ramp om onzen woon?

 

 

 

Wat geeft het! Leg uw hoofd betrouwend tegen 't mijne.

 

Want hoe de lucht ook zwaar met neevlen overtoog,

 

en 't laatste licht vermoeid in avondgrauw verdwijne,

 

steeds klaart een zonnedag U tegen uit mijn oog.

Westmeerbeeck

14 Augustus 07

Constant Eeckels