Vlaamsche Arbeid. Jaargang 2

[p. 144]

Het Na-licht
Fragment

Als ik nog in mijn teêre leên
de koele Lente hield gesloten;
kwam het Geluk als eene beek
(ontsprongen uit een Heemlenstreek)
door mijn vroom kinderhart gevloten.

Dan droeg ik eene kroon op 't hoofd
bezet met rijkë eelsteenglanzen,
wijl zilver van mijn schouders viel,
En 'k droeg mijn Godbezielde ziel
geschrijnd in gulden remonstrance.

Ik terdde onder 't baldakijn
van verschgedijde violetten,
en waar mijn fiere voeten treên,
daar kwamen tulpen om mij heen
rood-vlammende zich nederzetten.

Vroom, om mij ruischte zoet gezang
van zwellende engelreine psalmen
van cornemuze en vooglenmond
en in mijn lokken zonne-blond
kwam zwoele wierook zich verwalmen.

Toen ik nog in mijn kinder-leên
de weelderige Lent' mocht dragen,
dan zwom mijn ziel in 't hoogst genot
dan was ik als een jonge God,
in 't pralend blaakren van de dagen!...

Felix Timmermans.