Vlaamsche Arbeid. Jaargang 2


's Nuchtens 'n Koraalke in 't zwart, met wijn en water voor de mis, verlaan, trappelt zeere,... 'n ander steekt de groote wassen keersen aan. Droomend staat de klokkenluier met den klokstring in z'n hand, onbeweeglijk lijk 'n marmren beeld van 't oude Griekenland, Soms, gezapig weg, z'n lippen dichte toegenepen, geeft hij 'nen snak, dat 't klokgegrommel rillend door de beuken beeft. En al slepen, komt de blinde blazer achter d'orgel staan, en hij vat de pompe, die hij traagskens op en nêer doet gaan.
[pagina 108]
Door 'n venster booren zonne- straalkens, fijn gelijk 'n spel en ze zijgen op z'n kletshoofd geler dan 'n trommelvel. Eensklaps langs de nuchtre muren, zinkt 'n belgerenkel,... rap, blazend als 'n padde, stormt de dikke koster op den trap. En hij wipt z'n vingers op het geel klavier, en met 'n stem schier onhoorbaar, zingt hij naar zijn asem snakkend, ‘Requiem!’ Traag de luier stropt z'n veste aan, snuit zijn neuze en stampend gaat van den trap, terwijl de blinde 'n kruise van drie beenen slaat. fr. Bertrand. ord. cap.