Vlaamsche Arbeid. Jaargang 2

Mijn Dagen

Ik zie mijn dagen vredig

door bloemenvelden henenglijen

zoo zalig en zoo zedig

als witgekleede maagdenrijen

ter Godsdracht door de zonnedreven.

Nu 'k met hun vingers speelde

en in hun oogen mocht te lonken,

ben ik vol ongekende weelde,

mijn zieleschaal is volgeschonken

met melk-en-honigrijke leven.

Mijn goede vrome dagen,

Gij kunt geen dondervlaag vermoeden,

hoever uw oogen dragen...

Gelieft u niet te spoeden!

'k Heb u zoo lang verlof gegeven.

Oogst 1906.

Jan Hammenecker.