Kroniek
Boekbeoordeeling
Een Kalverliefde, de verloren Zoon en de vreemde Plant door Phocius. - J.-C. Robbers, Amsterdam 1895.
Uit deze drie novellen, samengebracht in éen boekdeel, leeren we een schrijver kennen, wiens naam over het algemeen weinig bekend is. Zijne meer dan gewone verdiensten stellen ons echter spoedig op vertrouwelijken, ja vriendschappelijken voet met hem. Het eerste schetsje: Een Kalverliefde - vroeger verschenen in Elsevier - getuigt van grondige karakter- en gemoedsstudie van den mensch op de woelige, veelbewogen levensperiode tusschen de 16 en de 20 jaar, dat tijdvak van ontwaken uit de kinderjaren, dat duizelig daren vooruit, de wijde wereld en het groote leven in. De stof is een liefdesavontuur tusschen een melkbaard en een ‘Backfisch.’ Met kiesheid voorgedragen, met zorg ontwikkeld, zeer handig ten einde gebracht. Men ziet dat de schrijver zijn vorm meester is.
De verloren Zoon is een waarlijk roerend, fijngevoeld verhaal. Heerlijke bladzijden blinken er uit op. Het is het leven van een zoon met zijn vader, de innige liefde tusschen die twee, eeue verwijdering onder verschillende omstandigheden, en, eindelijk: de verzoening. - Flink geteekend, die karakters; juist opgemerkt, honderd détails; en, bovenal: geschreven met heel veel hart.
Het vierde, stuk, haast een romannetje: De vreemde Plant, schijnt me niet op de hoogte te staan van de andere, ten minste wat betreft waarheid, natuurlijkheid, vorm. Het komt me voor wat gerekt, gezocht, te ingewikkeld te zijn, wat overladen, wat verward. Daarnaast komen natuurlijk weer groote hoedanigheden, die echter den slechten indruk van de kleinere fouten niet wegnemen.
Het boek van Phocius, in zijn geheel, zal met genoegen gelezen worden, en zeker is men in de letterkundige wereld al nieuwsgierig om te weten wat er verder volgen zal.
Gedeeltelijk auteursrechtelijk beschermd
