De Vlaamse School. Nieuwe reeks. Jaargang 8

In den ‘Kunstkring’

Alwie het bijwoonde zal gewis nog de herinnering bewaard hebben van het weergaloos kunstfeest, in de nieuwjaarsweek gegeven. De verschillige afdeelingen: van Nederlandsche litteratuur, van Muziek, van Schoone Kunsten, hadden samengewerkt en dan ook iets voortgebracht, dat eene

DE BELFORTEN DER DRIE ZUSTERSTEDEN
naar eene schilderij van Gerard Portielje

proppensvolle zaal in de verrukkelijkste geestdrift deed uitroepen: ‘Ziedaar nu eindelijk eens een feest, den Cercle volkomen waardig!’

Men weet, dat dichter Pol de Mont eene heerlijke causerie hield over de rol van klokken en klokjes in ons maatschappelijk leven, in kunst en letteren in sage en folklore. Van tijd tot tijd stond spreker het woord af aan den heer Tyck, die met zijne schoone barytonstem toepasselijke liederen zong, terwijl eindelijk de zeer poëtische voordracht de kroon werd opgezet door Jan Blockx, wiens kleine symphonie ‘De Klokken’, bij afwisseling weemoedig en bekoorlijk, het opgetogen publiek immer hooger opvoerde in eene stemming van het verhevenste kunstgenot.

En niet alleen werd het oor voldaan, maar te gelijkertijd kreeg men een indrukmakend tafereel te zien, bestaande uit eene opeenvolging van vier lichtbeelden, naar voor deze gelegenheid opzettelijk vervaardigde gewrochten van eenige onzer beste

ALLERZIELEN
naar eene teekening van Karel Mertens

artisten. Zij waren gephotografiëerd door den heer De Maeyer, zoon van den voorzitter der Muziekafdeeling.

De lezer vindt ze in bijgaande teekeningen terug. Het eene plaatje, naar een schilderij van Gerard Portielje, stelt de belforten voor van de drie zustersteden; de andere geven krijtteekeningen weer, opvolgentlijk gewijd aan Allerzielen, door Karel Mertens, Kerstmis, door Jonie Dupont en Paaschklokken, door Frans Van Leemputten.

Hulde en dank aan al die mannen, die zoo belangloos meewerkten aan de inrichting van de grootsche artistieke plechtigheid, welke eenen

[p. 15]

datum vaststelt in de jaarboeken van den ‘Kunstkring’!

En nu we toch over hem aan 't spreken zijn, kunnen we best in éenen adem gewagen van dien anderen schoonen feestavond, op Donderdag 21 Maart door de Nederlandsche Afdeeling voor de leden klaargemaakt. Wij bedoelen de voordracht van den heer Ch. Boissevain, te zamen met de declamatie - in de allerbeste, of juister: de eenig goede beteekenis - van jufvrouw Reineke.

De sympathieke hoofdopsteller van het ‘Algemeen

KERSTMIS
naar eene teekening van Josue Dupont

Handelsblad’ van Amsterdam bracht, in eene gloeiend geschreven improvisatie, eene soort van lofgalm uit ter eere van ons schoone Vlaanderland en zijne verrijzenis uit den doodslaap der verbastering. Hij roemde de leiders en strijders in de Vlaamsche beweging, drukte de hoop uit, dat zij moge zegepralen, en voorspelde voor den Nederlandschen stam, indien Noord en Zuid maar kloek hand aan hand gaan, eene toekomst, die bij ons verleden niet zal verbleeken.

De geestdriftigste toejuichingen vielen echter ten deel aan de allerliefste jufvrouw Reineke. Zij illustreerde, gelijk spreker zelf het zegde, de vleiende rede van den heer Boissevain. Haar en zijn doel was, door het voordragen van dicht en proza het publiek van den ‘Cercle’ te toonen, welke begaafde artisten met de pen het kleine Nederland tegenwoordig oplevert, en hoe zoetvloeiend, hoe zangerig en melodieus onze moedertaal klinkt.

Moet ik zeggen, dat de bevallige declamatores daarin meer dan geslaagd is?

Zonder het minste gebaar, enkel en alleen door goed, toonjuist en muzikaal te zeggen, deed zij ons gedichten smaken van Frans de Cort, Victor Dela Montagne, Pol de Mont, Antheunis, Frits van

PAASCHKLOKKEN
naar eene teekening van Frans Van Leemputten

Eeden, Willem Kloos e.a. zooals de oude school van declameeren, met haar armzwaaien en onnatuurlijk stemgedreun, het nooit had gekunnen. Den meesten bijval behaalde zij met Proza van Van Deyssel, dien aangrijpenden lierzang in ongebonden stijl, een geniaal stuk, gelijk zelfs een groot kunstenaar er geen twee in zijn leven neerschrijft.

Pol de Mont dankte den heer Boissevain en jufvrouw Reineke in naam van het publiek, en hij deed het met eenige doorslaande woorden, die een goeden indruk zullen achterlaten bij velen.

Kortom, het was een avond vol genot, en wij reikhalzen naar zijnen tegenhanger!

Frans Van Cuyck.