De Vlaamsche School. Jaargang 27

[p. 79]

Eene sterkwaterplaat van Constantinus Cornelius Huysmans.

Bovenstaande fraaie koperetsing is uitgevoerd door den kunstschilder C.C. Huysmans, geboren te Breda op 1 Januari 1810; hij was een zoon van Jacobus Carolus,⁽¹⁾ van wien hij het eerste kunstonderricht ontving; voorts bekwaamde hij zich aan de Antwerpsche academie onder de leiding van M.I. Van Brée; in 1829 was hij de 2^e in de Doorzichtkunde; ten gevolge van de omwenteling staakte hij in 1830 zijne studiën te Antwerpen. In 1832 had hij reeds op de tentoonstelling te Amsterdam een stuk, voorstellende een Batavier zich in het pijlschieten oefenende. In 1833 ging hij zich verder ontwikkelen bij zijnen landgenoot A. Scheffer, te Parijs, en bij de kunstschilders Th. Rousseau en J.B. Hubert, in dezelfde stad. Ondanks zijne aanvankelijke studiën in het geschiedkundig vak, werd hij landschapschilder. In 1835 prijkten van hem op de Parijsche tentoonstelling twee landschappen, waarmede hij veel eer inlegde. Kinderplicht noopte hem korten tijd daarna terug te keeren naar zijne geboortestad Breda, om er tot steun te gaan verstrekken aan zijn blind geworden vader en het verdere talrijke gezin. Hij werd zijns vaders opvolger aan de koninklijke militaire school en aan het stads-teeken-instituut. In 1840 gaf hij een werk uit met platen voor het landschapteekenen dat twee uitgaven beleefde. In 1850 liet hij nog verschijnen, bij P.N. van Kampen, te Amsterdam: Grondbeginselen der teekenkunst, terwijl van hem op de meeste tentoonstellingen van Amsterdam en 's-Gravenhage tot in 1850 tafereelen prijkten, meestal gezichten uit Noord-Brabant. In 1845 werd eene schilderij van Huysmans door Z.M. koning Willem II voor zijne bijzondere verzameling aangekocht, namelijk een Binnengezicht met vrouw en kind. C.C. Huysmans trouwde op 15 Juli 1854 met Ludovica Francisca Maria Kerstens, die reeds den 18ⁿ Januari 1855 overleed. Er bestaan van Huysmans eenige etsingen die zeer gezocht zijn door de liefhebbers.

(1) Jacobus Carolus, op 14 December 1776 insgelijks te Breda geboren, kwam in 1802 te Antwerpen zijne studiën voortzetten; hij had toen reeds zijn linkeroog verloren; in 1803 behaalde hij aan de Antwerpsche academie den eersten prijs in het teekenen naar de antieke beelden en in 1805 prijkten van hem op de eerste Antwerpsche tentoonstelling twee tafereelen die verkocht werden. In 1830 benoemde Z.M. koning Willem I hem tot leeraar in de teekenkunst aan de koninklijke militaire academie te Breda, uit welk ambt hij in 1837 eervol ontslagen werd ten gevolge van blindheid.