De Vlaamsche School. Jaargang 25

De heilige Petrus door P. Smitz.

Eenigerwijze vonden wij ons bedrogen bij het openslaan van het werk van den eerw. heer Smitz; het titelblad waarop wij lazen: De H. Petrus... in vijftien zangen, bracht ons in dwaling en deed ons terstond aan een heldendicht denken, en voorzeker, de stof was niet ongeschikt voor die edelste uitdrukking der poëzie. Spoedig toch waren wij ontgoocheld, en bevonden weldra dat de dichter een nederigen en eenvoudigeren toon had aangeslagen. Een berijmd levensverhaal van den H. Petrus dient zijn werk genoemd te worden. Te weinig, onzes dunkens, wordt die eenvoudige, beschrijvende poëzie, die zoo zeer in den smaak van het volk valt, benuttigd voor stichtende en leerzame verhalen. Te beginnen met Petrus' roep tot de kennis van den Heiland der wereld, tot aan zijnen marteldood op den Vaticaanschen heuvel, heeft de dichter op eene kundige wijze alles saamgebracht wat de schriftuur, de geschiedenis en de legende verhalen van den prins der apostelen; in die afwisselende tafereelen verraadt hij eene grondige kennis van personen, plaatsen en gebruiken, en verrast niet zelden den lezer door weinig gekende bijzonderheden. Over 't algemeen is het werk in zuivere taal gedicht; doch hier en daar ontmoet

[p. 18]

men onnatuurlijke volzinnen, wier wending meer naar den eisch van het rijm dan om welke andere reden ook schijnt verwrongen, en het gebeurt ook wel eens dat de gedachte de tyrannie van het rijm schijnt te hebben ondergaan. In een werk van die lengte zou verandering van versmaat in betrekking met de verschillige tooneelen zeer gepast zijn geweest. Ten voorbeelde der bewerkingsmanier van den dichter ontleenen wij hem de episode van de genezing van den kreupele in den tempel te Jerusalem:

Het negende uur, als biduur vastgesteld,

Ging Petrus, van Joannes vergezeld,

Naar de Oefening die plaats greep in den Tempel.

Reeds waren zij gekomen aan den drempel

Der Schoone Poort, vermaard om hare pracht,

Een Kreuple, dien men daar had gebracht,

Verhief de stem: ‘Wilt mij een aalmoes geven;

Ach helpt, ach helpt den armen Lamme leven!’

Doch Petrus sprak: ‘Wil de oogen op ons slaan!

Ik heb noch goud, noch zilver; maar, welaan,

Hetgeen ik heb, dat zal ik u verleenen;

In Jesus' naam, sta op en wandel henen!’

En met de hand trekt hij den Lamme recht,

Die blij volbrengt wat hem daar wordt gezegd.

Hij voelt dat hem zijn voeten onderschragen

En nu voortaan hem niemand hoeft te dragen.

Hij staat, hij gaat, hij huppelt en hij springt;
Wijl hij Gods lof uit vollen boezem zingt.
De Apostels na, treedt hij den tempel binnen,
Waar zijn gejuich en springen herbeginnen.

Het volk riep uit: ‘Die sedert jaar en dag
Ginds aan de poort des Tempels kreupel lag,
De Lamme werd gezond van lijf en leden!
Wat wonderwerk geschiedde voor hem heden?’

De Nieuweling liep, in de Gaanderij
Van Salomon, de Apostelen op zij.
't Verbaasde volk was meer en meer genaderd.
Doch Petrus sprak: ‘O mannen, hier vergaderd,

Bewondert ons om een genezing niet,
Die geenszins is door onze macht geschiedt.
..................
..................

Het boek dat beter had mogen gevouwen en ingenaaid zijn (zie ons opstel over boekbinden, blz. 138), is keurig gedrukt bij L. Beerts, Oude-Korenmarkt 21 te Antwerpen, waar het verkrijgbaar is ten prijze van fr. 3.