Nooit te oud om te leeren.
Op eene van de laatste prijsuitdeelingen aan de leerlingen der stedelijke zondagsche school te Bologna (Italië) werd de eerste prijs voor leerzaamheid en goed gedrag behaald door Christina Galotfi. De menschen, die gekomen waren om de prijsuitdeeling bij te wonen, zagen verbaasd op, toen eene eerwaarde vrouw van een en zeventig jaar voorkwam om den prijs in ontvang te nemen. Zij was het, die hem zelf had behaald. Toen zij reeds diep in de 60 was, konde zij noch lezen, noch schrijven, en ondanks haar hoogen ouderdom had zij hare schaamschoenen uitgetrokken en was, spijts schimp en spot van onverstandige lieden, naar de zondagsche school gegaan, waar zij weldra groote vorderingen maakte. (Wij halen dit aan, als een stichtend en navolgenswaardig voorbeeld voor zoovele ongeletterden in Antwerpen en elders in België, die, omdat zij in de 20 of 30 zijn, er tegen opzien de avond- of zondagscholen te bezoeken, waar zij nochtans kosteloos een uitmuntend lager onderwijs kunnen genieten, waarvoor zij beweren te oud te wezen, als of men ooit te oud was om te leeren.)