Kunstnijverheid.
De hier afgebeelde heilige Franciscus van Assisi is een meesterstuk van Alonzo Cano, welk
beeld naar alonzo cano.
bewaard wordt in de schatkamer der hoofdkerk van Toledo. Het is in den handel gebracht door het huis Christofle en C
ie, van Parijs, dat voor België te Brussel vertegenwoordigd wordt door den heer Moles-Puyredon. Het oorspronkelijke beeld is gecopieerd ter plaatse door een uitmuntenden hedendaagschen Franschen kunstbeoefenaar, de heer Zacharie Astruc, die het voor de eerste maal zag in December 1846, toen hij te Madrid de feesten was gaan bijwonen, gegeven ter gelegenheid van het huwelijk van koningin Isabella en dat harer zuster met den hertog van Montpensier. Voorzien van aanbevelingsbrieven, nam hij deze gelegenheid te baat om Spanje te doorreizen en de kunstwerken te bestudeeren, welke daar, zoo het schijnt, niet zoo bereidwillig vertoond worden als in alle andere landen het geval is. Zes jaren later keerde de heer Zacharie Astruc terug. Na vele hinderpalen te boven gekomen te zijn, mocht het hem gelukken het beeld na te maken. 't Schijnt een der schoonste beeldhouwwerken te zijn die Spanje ooit heeft opgeleverd. Het huis Christofle heeft de kunst en de kunstbeoefenaren een wezenlijken dienst bewezen met dit beeld zoo overheerlijk na te bootsen. Er kan geen beter bewijs geleverd worden van den vooruitgang dien de nijverheid heeft gemaakt in hare toepassing op de kunst. De door het huis Christofle geleverde exemplaren van het beeld, in hout gesteken en gekleurd juist gelijk het oorspronkelijke, kosten 2000 fr.; in gegalvaniseerd koper, insgelijks gekleurd, 800 fr.; in wit marmer met zwart marmeren voetstuk, 3000 fr. De plaat hier medegedeeld maakt het overbodig, dat wij de schoone en eigenaardige hoedanigheden van het beeld doen uitschijnen; er mag van gezegd worden, dat de natuur nooit beter doorgrond werd. Hoe geheel verslonden in bespiegeling en gebed is ons Franciscus niet voorgesteld! Hoeveel eenvoud, onderwerping en godsvrucht nemen wij niet bij hem waar! Inderdaad, dit beeld mag een weergaloos kunstgewrocht worden genoemd. Het
verrechtvaardigt den bijnaam van
Spaanschen Michel-Angelo die aan Alonzo Cano is gegeven.
In 1867 hebben wij op blz. 85, 87 en 118 verschillende opstellen medegedeeld nopens de Vertakkingen van het Seraphijnsche Franciskanerorder enz.; daarbij gaven wij, op blz. 85, drie verschillende afbeeldingen der kleedij nog in zwang bij de Minderbroeders-Kapucijnen, Minderbroeders-Conventualen, en Minderbroeders-Recollecten. Ten behoeve van kunstschilders en beeldhouwers doen wij hier opmerken, dat de eerstgenoemde kloosterlingen hunne kap vast aan het habijt dragen en de koord rechts, terwijl de laatste eene losse kap hebben in den aard zooals ze hier is afgebeeld, maar deze dragen de koord links en zijn baardeloos. Alleen de novicen dragen bij de Minderbroeders-Kapucijnen de kaproen of kap los.
Het portret van den uitstekenden beeldhouwer, die tevens schilder en bouwmeester was, werd geschilderd door Velasquez. Hij zag het licht den 19n Maart 1601 te Grenade. Zijn vader, Miguel Cano, was beeldhouwer en bouwmeester, Hij muntte vooral uit in het maken van houten altaarbladen(retables). Zijne moeder heette Maria de Almansa. Op aanraden van den befaamden schilder Juan del Castillo, die ook de meester van Murillo geweest was en van wien de jonge Cano lessen ontvangen had, kwam het huisgezin zich te Sevilla vestigen. Daar wedervoer Alonzo het geluk aangenomen te worden in het werkhuis van Juan Martinez Montanes, die hem opleidde in de beeldhouwkunst. In de schilderkunst ontving hij ook lessen van Pacheco, wiens roem slechts overschaduwd werd door dien van zijnen leerling Velasquez, die in den echt trad met Pacheco's dochter. Alonzo Cano verwierf zich in Sevilla al spoedig zeer veel naam door ettelijke stukken die hij voor kerken vervaardigde, waaronder drie altaarbla-
Auteursrechtvrij