Sterfgevallen.
LUNDGREN, de befaamde waterverfschilder, geboren te Stockholm in 1815, is op 15 December gestorven Tot op zijn 20ste jaar was hij werkzaam in het vak zijns vaders, een koopman in laken en zijden stoffen. In 1835 werd hij leerling aan de academie van Stockholm. Na, vier jaren later, Parijs bezocht te hebben, doorreisde hij Italië, Spanje, Engeland en Oost-Indië. In 1860 keerde hij in Zweden terug. In 1861-62 bezocht hij Egypte. Hij bleef vervolgens in Engeland en Italië. Sedert 1867 hield hij zich meest in Zweden. Zijne werken verschaften hem eene Europesche beroemdheid.
Friedr. MAYER, de uitstekende landschapschilder, is in zijne geboortestad Munchen op 26 December overleden, oud 50 jaren. Tot zijne beste stukken behooren een Winter in Tyrol, de Waterval van Faltschaux en een Morgen in Oberinnthal. Zijne ouders hadden van hem een geestelijke willen maken en het kostte hem als jongeling veel moeite zich aan de kunst te mogen wijden.
Gaspard VAN BOECKEL, de schrijver van den geschiedkundigen roman De Heer van Trazegnies, is te Gent, op 14 Januari 's morgens, schielijk overleden in 65-jarigen ouderdom. Hij was een der medewerkers aan het werk over het Pachtersrecht. Toen de dood hem kwam treffen, was hij opsteller van den Gentschen Mercurius en het Volksblad. Vroeger was hij medeopsteller van den Vaderlander en de Beurzencourant.
FREDERICK LEMAITRE, de uitstekende Fransche tooneelist, is in de laatste dagen van Januari overleden, terwijl er eene vertooning aangekondigd was, waarvan de opbrengst moest dienen om hem het leven op zijn ouden dag eenigszins te verzachten. Hij werd in 1798 geboren. Gedurende bijna eene halve eeuw heeft hij glansrijk zijne moeielijke loopbaan volgehouden. Zijn eersten grooten bijval verwierf hij in 1827 op den schouwburg der Porte-St.-Martin, te Parijs, in het stuk dat in het Vlaamsch overgezet is onder den titel van Dertig jaren of het leven van eenen speler. Als Robert Macaire trad hij 200 malen achtereen op in het stuk L'Auberge des Adrets. Hij vervulde, met onovertroffen talent, de hoofdrollen in dozijnen nieuwe stukken, waartusschen wij noemen Kean, van Dumas, Ruy Blas, van V. Hugo, Vautrin, van Balzac, Don César de Bazan, van Dennery en Dumanoir, La Dame de Saint-Tropez, Le Chiffonnier de Paris (de op de Vlaamsche schouwburgen maar al te wel bekende Voddenraper), Tragaldabas, van Vacquerie, Paillasse (niet minder op de Vlaamsche schouwburgen bekend), Toussaint Louverture, van Lamartine, Le vieux Caporal (in het Vlaamsch vertaald als Kaporaal Simons), André Gerard (1856), Le Maître d'école (1859), Le Comte de Saulles (1864), Le Père Gachette (1867) enz. In 1842 verscheen hij op de Comédie-Française, in Frédégonde en in de rol van Othello. Tot in 1873 nam hij te Parijs nog aan tooneelvertooningen deel, wat hij waarschijnlijk niet zou gedaan hebben, zoo hij niet noodig hadde gehad, ondanks zijne hooge jaren, nog te werken om den broode.
Frankrijk bezit geen enkel tooneelist die, wat het drama betreft, kan opwegen tegen Frederick Lemaitre.
Graaf Lodewijk de CARNÉ, lid van de Fransche academie, schrijver van Les fondateurs de l'université française, Études sur l'histoire du gouvernement représentatif de 1789 à 1848 en andere werken, is overleden op 72-jarigen leeftijd.