De Vlaamsche School. Jaargang 21

Gezicht uit Rochefort.

Zij, die bij 't beschouwen van de hier medegedeelde schoone plaat zouden denken, een gezicht uit Zwitserland voor oogen te hebben, vergissen zich. Zij staren op een Belgisch landschap in de nabijheid van het Waalsche stadje Rochefort, welk omtrent vijf uren van Dinant verwijderd is en ongeveer 1500 inwoners telt, die meest allen hun bestaan vinden in het mijnwerken of daarmede verwante bedrijven. De Rochefortsche mijnen leveren lood, witten steen en marmer op. Rochefort, waar men de puinen van het oud kasteel der prinsen van Stolberg aantreft, ligt ingesloten tusschen rotsen. Het is aan zijne eigenaardige ligging, dat het zijnen naam verschuldigd is. In 't Latijn heet het Rupefortium.

Wij gewaagden hierboven van overeenstemming tusschen het landschap dat is afgebeeld op bijgaande plaat en Zwitsersche buitengezichten. Toen wij dit deden, maakten wij ons aan geene overdrijving schuldig. Een gedeelte van het Walenkwartier verdient om zijne natuurschoonheid als een klein Zwitserland geroemd te worden, en wij hebben ongelijk, in Vlaamsch-België, dat wij die streken niet veelvuldiger bezoeken. Al wie ze heeft gezien zal ons dit nazeggen.

Het hoog gebergt, met oogst gekranst,

Ziet neder op den zilvren vloed,

Die van den schoonen morgen glanst,

Door 't lachend landschap blij begroet;

[p. 59]

M. van Raden pinx.
Steendr. v J.D. Steuerwald.
A.C. Nunnink hth.

[p. 61]

 

Hier heft de rots haar kale kruin,

 

Maar ginder hangt, en daalt, en vloeit

 

De welige akker, geel en bruin,

 

Door 't helder zonlicht rijp gegloeid.

 

Het lage leidak blinkt in 't licht;

 

De steenrots, die tot muur verstrekt,

 

Schuilt weg in klimop groen en dicht,

 

Of toont zich grauw, met mosch bedekt.

Zoo zong Nicolaas Beets, toen hij, in 1839, op een omreisje in België, zich tusschen Namen en Dinant bevond. Gelijk men weet, wordt dit oord de schilderachtigste plek van ons land genoemd. Het gebeurt nochtans over 't algemeen zelden, ondanks het gemak van vervoer welk de ijzeren-wegen ons verschaffen, dat bewoners der Vlaamsche provinciën in de landstreek waarvan wij spreken een uitstapje, een pleizierreisje maken.

De keurige teekening, welke de lezer hier in plaat gebracht ziet, werd, naar een zijner schilderijen, vervaardigd door den voortreffelijken Nederlandschen schilder, M. van Raden, van 's-Gravenhage, die in 1864 eene kunstreis door de Ardennen deed, zich een geruimen tijd in de omstreken van Dinant ophield en er met een rijken voorraad studiën en schetsen naar de natuur vandaan kwam.

Van den heer van Raden prijkte in 1861 in de Antwerpsche tentoonstelling een zeer fraai landschap, waarvoor de provincie Namen het onderwerp geleverd had, een Gezicht op Foy-Marteau, nabij de puinen van Montaigle (Namen).

Verscheidene Antwerpsche kunstenaars bezoeken schier jaarlijks het Walenkwartier en namelijk den omtrek van Rochefort, om er landschappen te schilderen.

De nevensgaande plaat is op steen gebracht naar van Radens schilderij, door den heer A.G. Nunninck, wiens werk, wij behoeven het wel niet te zeggen, allen lof verdient.