De Vlaamsche School. Jaargang 21

Eene nieuwe oude Venus.

Uitgravingen, rond het einde van 1874 ondernomen op den Esquilijnschen heuvel, te Rome, hebben belangrijke oudheden doen ontdekken, onder andere een borstbeeld van keizer Commodus, en vooral een overheerlijk standbeeld van Venus, in Parisch marmer; de warme geelachtige tint van het marmer verhoogt nog de schoonheid van het beeld; de godin is voorgesteld in de gedaante van een schuchter zestienjarig meisje en wel op het oogenblik dat zij gereed is in het bad te gaan; zij heeft hare kleederen neergelegd op een rijk versierd bankje,

[p. 38]

welk aan hare rechter zijde staat; enkel heeft zij hare sandalen nog aan; zij windt met hare rechterhand eenen band los waarmede haar haar opgebonden is; hare linkerhand houdt zij achter haar hoofd, bijna tegen haar haar; zij wendt het hoofd eenigszins om naar den rechter schouder, als om haar haar te zien losvallen. Ongelukkiglijk zijn de twee armen van het schoone beeld gebroken. Sommigen denken, dat het eene voortreffelijke kopij van een Grieksch werk is; zij steunen namelijk hun gevoelen hierop, dat het boven- en achtergedeelte van het hoofd, alsook de voeten niet zoo meesterlijk bewerkt zijn als de overige deelen. Naar schatting zou het beeld dagteekenen van kort vóór den bloeitijd van den beroemden Griekschen beeldhouwer Praxiteles, dat is ruim 350 jaren vóór Christus' geboorte. De Venus van den Esquilijnschen heuvel zou dus meer dan 2200 jaren oud zijn.