De Vlaamsche School. Jaargang 18

Vadervreugd.

Wanneer ons kind in zijn wiegelijn ligt,
en ik staar op dat rozige ronde gezicht,
op die lipjes, waar lachjes op zweven;
wen daarnevens mijn jeugdige vrouwe waakt,
wier hart van vurigen hoogmoed blaakt,
dan dank ik den Heer voor dien schat mij gegeven

in de trouwe, zuivere liefde.

Wanneer, afwezig van vrouwe en kind,
ik denk aan het huis, waar alles mij mint,
dan schijnt mij geen afstand te veel of te verre;
en onder de zorgen veur 't dagelijksch brood,
en onder den last die immer vergroot,
geleidt mij tot hen weer de blinkende sterre,

ster der trouwe, zuivere liefde.

Soms vraag ik mij af, wie het meest ik bemin
mijn schuldeloos kind of de teedre vriendin,
maar het antwoord kan ik niet geven;
in hem zie ik haar en in haar zie ik hem,
en wen ik ze beiden in de armen zoo klem,
dan voel ik hoe krachtig ik ze even

min uit trouwe, zuivere liefde.

Luik, 1871.

Victorien Van de Weghe.