De Vlaamsche School. Jaargang 12

De schoone kunsten in Amerika.
Twee tentoonstellingen te Nieuw-York.
Nieuw-York, 20 Februari 1866.

Sedert eenige weken zijn te Nieuw-York twee belangwekkende tentoonstellingen van schilderijen geopend. In de eene tentoonstelling komen alleen schilderijen van schilders uit Europa voor. Deze stukken zijn hier met tusschenkomst van het huis Knoedler van Nieuw-York, aangevoerd door den bekenden kunstkooper Gambart, wiens galerij te Londen aan meest al de kunstenaars en liefhebbers van het vasteland bekend is. De door den heer Gambart te Nieuw-York, in de Studio Building der 10^e straat geopende tentoonstelling, bestaat of liever bestond uit 171 schilderijen, want er zijn reeds ettelijke stukken verkocht. Onder andere treft men er schilderijen aan, geteekend: baron Leys, Gallait, Ary Scheffer, Verboeckhoven, de Braekeleer, Lagye, Alma Tadema, Achenbach, Koller, Willems, Gérôme, Meissonnier, Schrey[...], Eduard Frère, Fromentin, de Jonghe, Duverger, Fichel, Forti[...], Charles en Theodoor Frère, Le Poittevin, Patrois, Plassa[...], Schlesinger, Seignac, Soyer, Troyer, Veyrassat, enz.

De tentoonstelling wordt zeer druk bezocht en niet het minst door de Amerikaansche kunstenaars die, zooals bekend is, nog veel - zeer veel! - van de schilders der Oude Wereld hebben te leeren.

Dit bewijzen eenmaal te meer de stukken van de tweede tentoonstelling waarover ik u sprak bij den aanvang van dezen bri[...]. Trouwens die tweede tentoonstelling bestaat alleen uit schilderijen van Amerikaansche schilders. Zij werd geopend door de Sketch Club van Philadelphia, in de Derby-galery, Broadway. 't Is ongelooflijk hoevele nietswaardige doeken in deze pronkzaal opgehangen zijn. Voor ééne tamelijk goede schilderij, zijn [...] dozijnen slechte. Zoo er in de tentoonstelling der Sketch Club vele stukken zijn die aanleg en kiemen van eigenaardig talent verraden, - zij verraden tevens gebrek aan studie en genoegzame ontwikkeling, twee leemten welke niet kunnen aangevuld worden dan door waarnemingen waarvoor, ongelukkiglijk, in dit land bijna geene elementen bestaan.

De verdienstelijke Amerikaansche meesters zijn echter op de tentoonstelling goed vertegenwoordigd. Ik zal er eenige van opnoemen en alhoewel hunne namen om zoo te zeggen geheel onbekend in Europa zullen zijn, zoo mag ik u verzekeren dat de schilders, hoezeer zij de groote hedendaagsche meesters der Oude Wereld niet nabij komen, kunstenaars zijn wier werken ook in Nederlandsche pronkzalen bijvoorbeeld, aandacht zouden wekken.

Zoo heeft Healy twee uitstekende portretten, waarvan een van generaal Sherman tentoongesteld. Ook Nehlig, wiens werkhuis onlangs afbrandde, bij welke gelegenheid hij al zijne kunstbezittingen, waaronder eenige voltooide schilderijen, waarvan veel goeds werd gezegd, verloor, heeft eenige lieve schilderijtjes in de tentoonstelling. Konstant Mayer heeft twee verkleiningen gezonden van zijne schoone schilderijen Troost en Noord en Zuid. Verscheidene prinsen van het Amerikaansche landschap, Bierstadt, Gifford, Hasseltine bebben goede stukken op de tentoonstelling.

[p. 31]

Fabronius heeft drij schilderijen waarin het licht op echt meesterlijke wijze is aangebracht. Willamil is op de tentoonstelling vertegenwoordigd door verscheidene zeer groote schilderijen waarvan de onderwerpen aan Spanje ontleend zijn. Deze doeken doen Willamil als een uitstekend kolorist kennen, maar tevens als een schilder die met de eerste regels zijner kunst niet... vertrouwd is... De teekening is slordig en slecht, het doorzicht gebrekkig, de groepen zijn onpassend samengesteld, licht en schaduw zonder beleid aangebracht. Kortom, deze schilderijen (behoudens de kleur) zijn echt Amerikaansch.

Ik zegde hooger dat er in dit land gebrek is aan elementen voor studie. 't Is niet dat men er geen groot getal vreemde schilderijen, waaronder zelfs goede kan vinden. Maar die laatste zijn dun gezaaid en het krielt er van slechte. Gedurende vele jaren werden in de Vereenigde-Staten geheele scheepsladingen naar de el gemetene en met het dozijn gemaakte schilderijen ingevoerd. Bij gebrek aan iets beters, genoten de kladschilderingen vroeger eenen ongelooflijken bijval en deden opgeld. 't Is buiten kijf dat de smaak van het publiek bedorven is geworden door de tentoonstellingen van ellendige stukken die gewetenlooze ondernemers als echte, meesterlijke voortbrengselen waarborgden. Europa heeft er geen gedacht van, op welke schaal deze bedrieglijke handel in Amerika gedreven is geworden en nog gedreven wordt.

Zoo gaat een kunstsluiker een in de Nieuwe-Wereld gunstig gekend kunstenaar vinden. Hij bestelt of koopt hem eene schilderij en bekomt een bewijs van oorsprong, waarop de gewone aanduidingen voorkomen, betreffende het onderwerp, de grootte enz. Daarna zoekt hij eenen kunstenaar van vijfden, zesden, twintigsten rang, en bestelt hem eene, twee, zes kopijen van de schilderij. Hij betaalt bij 't gros en ziet zich in 't bezit van eene fraaie verzameling welke hij naar Nieuw-York zendt; maar hij behoudt de echte schilderij en laat van het bewijsschrift zooveel gewettigde duplicatas maken als hij kopijen heeft doen vervaardigen. In de Vereenigde-Staten aangekomen, wordt iedere kopij, met den naam des nagebootsten meesters geteekend en voorzien van een bewijs van echtheid, in veiling gesteld. De zaken zijn in regel, er is niets te zeggen en de liefhebbers betalen zooveel voor eene slechte kopij als zij voor het oorspronkelijk stuk zouden hebben gegeven. De kunstgreep wordt vernieuwd te Boston, te Philadelphia, te Baltimora, te Cincinnati en elders; de invoerder trekt tien maal het bedrag van wat hij uitgaf terug en blijft daarenboven in 't bezit der oorspronkelijke schilderij, welke hij, ter plaatse, aan eenen kenner verkoopt.

In den handel in schilderijen van oude meesters wordt niet minder bedrog gepleegd. Onlangs werd te Nieuw-York eene galerij verkocht waarin de beroemdste namen voorkwamen: Rubens, van Dyck, Zurburan, Salvator Rosa, Carraggia, Andrea del Sarta, Poussin en zelfs Rafaël. Prachtigere verzameling van kladschilderingen is er misschien nooit te zien geweest. Hoogst genomen, konden er eenige stukken van wezenlijke waarde onder zijn. Desalniettemin werden er lieden gevonden die betrekkelijk veel geld besteedden aan die knoeierijen, welke gaan bijgezet worden in dusgenaamde ernstige kabinetten, met weidsche vermelding van den gevierden naam waaronder zij in 't publiek werden gebracht!

Zoo staat het in Amerika met de kunst en deze toestand zal niet beteren, zoo lang de Amerikaansche kunstenaars niet in staat gesteld zullen zijn de schilders in hunne meesterstukken te bestuderen en zoo lang het Amerikaansch publiek geen museum van goede schilderijen aan zijne beschikking hebben zal, waarin het kunstsmaak en kunstkennis als van zelve zal kunnen opdoen.