De Vlaamsche School. Jaargang 8(1862)– [tijdschrift] Vlaamsche School, De– Auteursrechtvrij Vorige Volgende Minnende herten. Daer zyn er zooveel die in 't hert eenen gloed Van zuivere liefde bevatten, En nimmer gelukken - is 't flauwheid van moed? - Een vonke uit dien gloed te doen spatten. Ze loopen gebukt onder 't wegen der smert: Een hert dat bemint wil ontlaên zyn! Rampzaelgen!.... en niemand vermoedt in dat hert Een liefde die graeg wou verstaen zyn! Daer zyn er veel andren wier boezem nog nooit Het heilig gevoel heeft doen hygen, Wier trouweloos woord menig herte doch plooit, Die liefde door valschheid verkrygen. Zy leven gelukkig, zoo spreekt men voorwaer: Hun leven is zoet als de morgen! - Bedrog! want hun hert weegt van hebzucht te zwaer, Een puinhoop van gierige zorgen! Ik ken er nog andren die, 't herte vol min, De liefde als een ziektekleed slepen, En houden, spyts allen, hardnekkig van zin, Hun liefde in hun herte benepen. [pagina 13] [p. 13] Dat zyn er die eertyds een' doodlyken steek Door 't hand van beminden gevoelden, Wier herten, ofschoon nu in schyn ai! zoo week, Eens edele driften doorwoelden. Daer zyn er nog velen die, lachend van zin, De liefde als een speelding aenschouwen, En, altyd gezet op de vreugdige min, Zoo lustig door 't leventje stouwen! Ha! waerlyk dat wezen der liefde moet zoet En aengenaem zyn in het leven: Maer is dat die edele drift nu die moet Het herte doen kloppen en beven?.... O liefde, onverstaenbaer geheim der natuer, In 't herte des menschen veredeld, Gy zyt het, in vormen van zoet of van zuer, Door wien het hert groot is en bedelt!... Karel de Gheldere. Vorige Volgende
Auteursrechtvrij Auteursrechtvrij Auteursrechtvrij
Auteursrechtvrij
Auteursrechtvrij