De Vlaamsche School. Jaargang 7

Aan eenen ikzuchtige.
Vrij naar het Poolsch van Jozef Godebski.

Gij leeft? - en geen gevoel beweegt uw hert!
En toch heet leven voelen. - Geene smert
Is u bekend, maar ook niet 't zoet verblijden
Uw' broeders hulp te bieden als zij lijden.

[p. 198]

 

Gij leeft? - doch als de lente vreugd versprijdt,

 

De weide lacht vol frissche vrolijkheid,

 

De nachtegaal in 't bosch van liefde kweelt,

 

Het roosjen met zijn balsemgeuren streelt,

 

De wereld juicht om steenen te verrukken,

 

Dan blijft u nog iets kouds, iets ijslijks drukken....

Gij zelf ligt op uw hert gelijk de dood!

Gij ziet niet 't licht, dat wondren uit den schoot
Der aarde haalt, het licht, dat uit den hemel
In 't hert der menschheid glanst vol blij gewemel,
En troost verspreidt waar heerscht het droef geween.
Gij denkt aan deugd, aan wellust, noch aan pligt;
Gij ziet, gij hoort, gij voelt u, u alleen!

U ziet gij met uw walglijk aangezicht,
U hoort gij immer voor u eigen smachten',
U voelt gij eindlijk om u te verachten!
Gij leeft?

Emmanuel Hiel.