De Vlaamsche School. Jaargang 7

Oud Vlaenderen!

Het was een volk! die oude vlaemsche mannen!
Het was een land! dat Vlaenderen ryk en trotsch!
Men sprak er vlaemsch; men dronkuit aerden kannen,
En droeg voor stok 'n en dikken eiken knots!
Al spelende was er toen geld te winnen.
Men droomde van fabriek noch yzeren baen,
En zat verheugd aen het getouw te spinnen.
De halve wereld met verbaesde zinnen,
Zag 't kleine land en 't groote volk aen.
En was het feest dan klonken trom en vedel,
En groot en klein 't was alles op de been.

En in zoo 'n feest daer lag iets grootsch en edel,
Dan was 't of elke hut een lusthof scheen.
Één had daer toen het fransch eens moeten spreken
't Was met zóón dwerg voorwaer niet goed vergaen; -
Goed, als men wil, voor arm en been te breken.
..............................................
Ach! in een tyd als nu waer denk ik aen.
De miserere zit het volk te zuchten.
Het vlaemsch dient tot een jeremiastael,
En in zyn vuisten lacht de vette wael
Als kinderen in een appelboom vol vruchten.

Neel.