De Vlaamsche School. Jaargang 7

Van Dyck te Londen.

teekening van n. de keyser 1839, plaetsnêe van h. brown.

Antoon van Dyck bekleedt onbetwistbaer eene der eerste plaetsen aen den vlaemschen kunsthemel, en zyn naem is wereld beroemd; eensdaegs hopen wy in ons tydschrift eene volledige levensbeschryving van den grooten man mede te deelen.⁽¹⁾

Wie voelt zich niet van bewondering opgetogen, by het beschouwen der meesterstukken des genialen Antwerpenaers? Wat heerlyke kleurenpracht, wat fyne penseeling, wat diep gevoel ligt over zyne werken verspreidt! Iets dat u boeit en medesleept en onwillens doet droomen.

De schilder genoot het vleijendste onthael aen verscheidene hoven van Europa.

Bovenstaende plaet verbeeldt hem arbeidende aen het portret van Karel Stuart, koning van Engeland. Van Dyck's echtgenoote, de schoone Lady Maria Ruthven, schynt den kunstenaer moed in te spreken en te willen vertroosten. En inderdaed, de schilder had wel opbeuring noodig, want hy was lydende en zyne dagen waren geteld; te vergeefs had de monarch twee honderd guineën aen den geneesheer beloofd in geval hy den kunstenaer de gezondheid terug kon schenken; er was niets in staet om zyne vervallen ligchaemskrachten te herstellen.

Ongevêer 7 maenden nadat Van Dyck het afbeeldsel van Karel Stuart voltooid had, ten jare 1641, stierf hy te Londen in den ouderdom van 42 jaren, en werd aldaer in de St-Pauluskerk begraven.

(1) Zie de aenteekening, 5^de jaergang, bl. 162.