Over het huwelyk en Chamounix
door L. Veuillot.
(Vervolg, zie bl. 110 dezes jaergangs.)
II. Sylvester en de priester gaen al koutende onder de linden.
Twee dagen nadien, tegen den avond, wandelde Sylvester al mymerende onder de boomen die de stad omringen; daer zag hy van wyd Theodoor in gesprek met een man van middelbaren ouderdom. Theodoor had hem ook gezien, hy wenkte hem naby te komen, en hy stelde hem toen zynen gezel voor: - Zie hier, zegde hy, uw toekomenden schoonzoon. Overlegt het en verstaet u met elkander, gy zyt beide juist van aert om elkander wederzydsch te beminnen.
Het scheen welhaest dat de zaek niet moeijelyk was. Na een uer klappens kwamen zy overeen dat nog dien zelfden avond de vader er aen zyne dochter zoude kennis van geven, en dat Sylvester na twee of dry dagen zou in huis komen, na dat Marionne den tyd gehad hadde om zich voor den Heer te raedplegen. Wat Sylvester aenging, hy was zyn eigen meester, men kende hem, zoo veel als het noodig was, en hy had alles wel overwogen.
- Het verwondert my nogthans, zegde hy, als hy met den priester Theodoor alleen was, hoe men toch eene zaek van zulk belang zoo haest kan afdoen. - Bah, hernam Theodoor, gy denkt er misschien sedert tien jaren aen, en wat dien goeden man betreft, dien ge daer gezien hebt, daer het twintig jaren geleden is dat zyne dochter geboren werd, zoo zyn er toch ook twintig jaer verloopen sinds hy er aen denkt om zyne dochter uit te huwen. Wees verzekerd dat hy alles rypelyk overwogen heeft, de inborst zyns kinds, hare neigingen, hare bekwaemheden, en dat ge al niemand meer in de stad zoudt vinden, die u kent, en dien hy niet reeds over u heeft weten te ondervragen sedert acht dagen dat hy u kent. Ik spreek u niet van de gebeden die hy heeft gelezen. Om de bekommernis eens vaders te kennen moet ge zelf vader zyn. Wy zyn hier verre van die geestige letterkunde over den buitensporigen drift der huisgezinnen die eene dochter willen uithuwen. Gy dient wel te weten dat zy al meer dan een aenbod geweigerd hebben, en waeronder sommige veel voordeeliger waren dan het uwe. Kortom den dag toen ik van u sprak, hadden zy juist een noveen gedaen voor den H. Joseph, opdat hy hun den man zou zenden dien zy verlangden.
- En ik ben die man? zegde Sylvester lachend.
- Zy gelooven het, hernam Theodoor, en ik hoop het. Maer alvorens toe te stemmen, moogt gy er op rekenen; dat die eenvoudige menschen u grondig zullen onderzoeken, zy zullen zonder ophouden bidden, zy zullen milde aelmoessen geven, en tel er op dat ze voor niets ter wereld den eeuwigen rouwkoop willen dragen, om by gebrek aen zorg, het geluk huns kinds in gevaer te brengen.
- Ik ben het daerover eens met u, ging Sylvester voort, en nogthans dunkt het my dat ik my blindelings verbinde.
- Het gaet zoo min of meer met iedereen, zegde de priester, maer gy trouwt toch niet als een onbezonnen. Zoo wel als de wyze ouders van Marionne hebt gy God genomen voor gids. Het is nu wys van zich te laten geleiden.
Zoo kautende kwamen zy al laet in eene eenzame straet waer zich de aengename geur der volop bloeijende lindenbloemen verspreidde. - Wat goede reuk, sprak Sylvester, en hy haelde met vollen adem den geur binnen. Die linden zyn wel goed van aldus te bloeijen rondom tusschen die schouwen, die beken en die muren.
- Het is het afbeeldsel, zegde Theodoor, eener goede ziel te midden der zorgen en des maeds des levens. Wat men ook rond haer of tegen haer doe, zy verspreidt gewetensvol haren geur, zy geeft getrouwlyk hare frischheid en hare schaduw. Eene vrouw volgens
Auteursrechtvrij