De Vlaamsche School. Jaargang 6

Pryskamp van Rome. 1859.

de laetste byeenkomst van mozes en aaron met pharao, na de
dood der eerstgeboornen; basrelief door Robert Fabri,
leerling der koninklyke akademie van antwerpen.

De kampstryd, genaemd van Rome, was verleden jaer, voor de beeldhouwkunde geopend. Acht mededingers, leerlingen der Akademiën van Antwerpen, Brussel en Gent hadden er deel aen genomen; de uitslag van het oordeel des Jurys was, dat de prys werd toegekend aen den twintigjarigen Robert Fabri, geboortig van Antwerpen en leerling der Koninklyke Akademie dier stad.

Het jury schreef in het verslag zyner beoordeeling nêer⁽¹⁾:

(1) Het jury bestond uit de heeren T. Teichmann, Gouverneur, voorzitter, N. de Keyser, Jos. Geefs, Navez, Eug. Simonis, P. de Vigne-Quyo, F. Durlet en C.-A. Fraikin.

[p. 5]

Steendr. Wed^e.J.S. Schoesetters.
PRYSKAMP VAN ROME, 1859. - BARELIEF VAN M. ROBERT FABRI, NAER EENE PHOTOGRAPHIE VAN M. DUPONT DOOR HUBERT MEYER.

[p. 6]

‘dat de kampstryd van Rome van 1859, mag aenzien worden als een diergenen welke het meeste luister werpen op de kunst, daer hy tevens de grootste hoop doet voeden voor de toekomst der jonge kunstenaren die er deel hebben aen genomen.’

En deze regelen, hoe vleijend ook, zyn enkel waerheid; zelden heeft men by al de kampstryders zulke blyken van talent aengetroffen. Het onderwerp was grootsch, en is in het algemeen op eene weerdige wyze teruggegeven. De plaet welke thans in de Vlaemsche School verschynt, zal onzen lezeren een denkbeeld kunnen geven van het ernstige onderricht die men ten huidigen dage in onze openbare gestichten ontvangt, en het bewys leveren dat der kunst een schoon tydvak wordt voorbereidt, wanneer zy van een zoo verheven standpunt, zelfs door eerstbeginnenden wordt beschouwd.

Wy willen den lof dien den heer Fabri toekomt, niet overdryven, doch met de hand op het hert, durven wy verklaren, dat zyn werk, een der goede voortbrengselen is, die de beeldhouwkunde, in zake van bas-reliefs, sedert jaren in ons vaderland heeft voortgebracht.

Deze kunstenaer zette dus moedig zyne studiën voort; hy late zich niet door lofspraek opvyzelen, noch misleiden, maer hy dringe met onophoudende vlyt, meer en meer in de geheimen der kunst; dan hoort de toekomst hem toe; want hy heeft getoond dat hy hare zending verstaet.

de redaktie.