Het stadhuis van Kortryk.
Het stadhuis van Kortryk was tot dus verre in de kunstwereld alleen bekend door beide zyne haerdsteden, die in flamboyanten of vlamgewyzen bouwtrant uitgevoerd, inderdaed allensins merkwaerdig waren, en wier kunstvorm zich nog verder heeft verspreid sints de artikels, daeraen toegewyd door de akademisten, den eerw. heer Carton en den heer de St Genois, ter vergezelling der uitmuntend fyn en nauwkeurig uitgevoerde afbeeldingen dier haerdsteden, die wy aen den archeologischen plaetsnyder, meester Onghena, te danken hebben. Het kortryksche stadhuis zelve was in deerlyk verval gekomen. Dit werk, dat omtrent 1528 opgericht is, scheen eens rang te zullen nemen onder de voorname stadhuizen van ons Nederland: het zou, onder zyne kunstmagtige meesterstukken, ook ten opzichte der sieraden merkwaerdig zyn geweest: deze zouden, onder anderen, bestaen hebben uit nissen, die de graven van Vlaenderen zouden voorgesteld, en eene schoone flamboyanten balustrade, die ter hoogte des daks zich zou verheven hebben. Wy kunnen niet verzekeren, in hoe verre die sieraden in stand zyn gekomen, of tot welken tyde zy in stand zyn gebleven, en laten deswege 't onderzoek aen den geleerden archivist van Kortryk, den heer Mussely over: genoeg zy te zeggen, dat die nissen en die balustrade in den laetsten tyde niet meer bestonden.
De provinciale architect, H.r Croquison, had, sedert lange jaren, met tegenzin den ellendigen staet van dit stadhuis gezien: hy gelukte er in, bygestaen door den iever van een vaderlandsch magistraet, om last tot deszelfs in- en uitwendige herstelling te krygen. Wy hebben dezer dagen de reeds zeer verre doorgezette werken van dit stadhuis gezien; de groote zael, de arduinsteenen trap, die er heenleidt, de gevel van 't gebouw, alles getuigt, dat hieraen vele kunststudie door den bouwmeester is te koste gelegd, en dat het magistraet voor geene geldelyke opofferingen heeft terug gedeinsd. Wy moeten het zeggen, met een ware kunstvoldoening en met niet minder kunstleedwezen: niet alle stadsbesturen van België verstaen hunnen plicht even goed als dat van Kortryk, ook dan als stads finantiën hun daertoe de gelegenheid zouden toelaten.
Men verzekert, dat dit grootendeels in den ouden trant vernieuwde stadhuis, met de aenstaende kermis der stad zal ingewyd worden: men kan geene gelukkiger herinnering aen het herstellen van een gemeentehuis, diens names waerdig, hechten. Het is eene gebeurtenis voor die stad, die wel verdiende door eene geslagen medalie den nageslachten overgebriefd te worden.
De heer Croquison is een der leerlingen van den architect Roelandt, en doet zynen meester eer aen.
(Eendragt.)
Pr. V.D.
Auteursrechtvrij