hanteerende, onder dat slagh van Rymers in achtinge was; zoo dat de Drossaardt Hooft tot Vondel plagh te zeggen: ‘dat gy een Rymer zyt, hebt gy van uwen grootvader Kranen.’
Tot hierby bepaelden zich nagenoeg de inlichtingen welke men over het gezin der Vondels bezat; de stad die, by toeval slechts, de bakermat niet was van den grootsten der nederlandsche schilders en den grootsten der nederlandsche dichters, Rubens en Vondel, beide op duitschen grond geboren, kon tot nu toe, in hare jaerboeken, geene inlichtingen toonen over het bestaen van het geslacht dezes laetsten, wiens naem echter zoo innig is verbonden met de geschiedenis des vaderlands.
Dezer dagen deed Ridder Leo de Burbure, de gewetensvolle oudheidkundige, aen wiens vlyt men reeds de rangschikking der archieven onzer hoofdkerk heeft te danken, eenige nieuwe opzoekingen in bescheeden van vroegere eeuwen, en zie, tot zyne verwondering, ontdekte hy eene oorkonde die ons met eenige leden der familie Vondel doet kennis maken.
Het stuk bezit overigens een hoog historisch aenbelang; het staet in verband met de verdediging van Antwerpen tegen den beruchten aenval van den Hertog van Alençon. Onder de moedige vaderlanders die op 17 january 1583, hunne geboortestad van onberekenbare rampen wisten te bewaren, muntte vooral de Prevost-Generael (der wakende gilden) Hans vanden Vondele, uit. Aen het hoofd der stryders deed hy wonderen van heldenmoed. 'S vyands wapenen werden dan ook op hem gericht, en hy had het geluk zyne vaderlandsliefde met zyn bloed te bezegelen. Hy overleed ten gevolge zyner wonden.
De uitstekende diensten door Hans vanden Vondele te dezer gelegenheid bewezen, konden niet onbeloond blyven. Uit dankbaerheid, bood het magistraet van Antwerpen aen 's mans weduwe Elisabeth van Lare, eene lyfrent aen van xiiii lb. artois (14 Philips guldens); en elk zyner dry minderjarige kinderen, ontving eene lyfrente van vii lb. Artois of 7 Philipsguldens.
De namen van Vondels kinderen worden ons verder in bedoelden akt bewaerd: Mayken (Maria) had in 1583 den ouderdom van zes jaren bereikt; Hansken, haer broeder, telde alsdan twee jaren, en Philipsken, het jongste zoontje, was slechts één jaer vóor de dood zyns vaders geboren.
Zie daer een gansche tak der familie Vondel die op eene weerdige wyze plaets neemt in de geschiedenis des vaderlands. Schoon is het inderdaed te mogen boeken dat een gezin welk aen Nederland een dichter schonk die 's lands vryheden bezong, ook zonen heeft voortgebracht die zelfs, ten koste van hun bloed, deze duerbare vryheden wisten te verdedigen!
Auteursrechtvrij