De Vlaamsche School. Jaargang 3
(1857)– [tijdschrift] Vlaamsche School, De–
Auteursrechtvrij
[pagina 94]
| |
Meizang.Daer komt de blyde lente weêr,
Met jong en jeudig kruid!
Geen ruwe vorst, geen koude meer
De nachtegael reeds fluitGa naar voetnoot(1).
De zonne schynt, het beekje vliet,
De bloemen komen uit,
Het windje wiegelt in het riet
Met aengenaem geluid.
Een aengenaem en zoet geluid
Door gansch den velde zwiert;
De leewrik spreidt zyn vlerkjes uit
En stygt en tiereliert;
Het bieken zingt in 't rond en bromt
Dat het de lente viert;
De zwaluw, die van elders komt,
Hier weder ommezwiert.
Nu weêr de zwaluw ommezwiert
Waer onze woonen zyn.
Nu weêr de schepping hoogtyd viert
In hellen zonneschyn.
Hoe blauwe verwt de hemel schoon,
Zoo blauw als blauw satyn!
Hoe rood de morgenzon haer woon,
Zoo rood als karmezyn.
By dageraed, als karmezyn,
Druppelt de dauwe neêr.
Daer plooit de gryze mistgordyn;
Ontwaekt is 't voglenheer.
En als daerna het klokje luidt,
Dan kniel ik biddend neêr,
En 'k juich: daer is met bloemenkruid
De blyde lente weêr.
Jan Ferguut.
|
|