De Vlaamsche School. Jaargang 2



[pagina 90]
Vorst en vaderland. zangwyze: Kent gy het land waer deugd en moed Met werkzucht gaen gepaerd? Lebrocquy. - Getoonzet door Mat. van Mierlo. Klein is ons land, waer vrank en vry, Beroemd, en sterk, en schoon. Geen volk op aerd benyden wy Zyn glorie en zyn Troon. O Belgen! zingt uit fiere borst, En sluit een broederband: ‘Lang leve, ô God! de wyze Vorst Van 't vrye Vaderland!’ Voor eeuwen reeds op vlaemschen grond Was Vryheid heil en eer. Ook by de Walen klonk er rond: ‘Geen dwang van vreemden meer!’ Thans staen wy weêr, door eendracht groot, Als broedren hand in hand. Ons herte klopt tot in den dood Voor Vorst en Vaderland! Waer blonk de kunst met zooveel glans Als by ons voorgeslacht? Van zuid tot noord, waer praelt zy thans Als hier met zooveel pracht? Haer glorie is hier adeldom; Zy klinkt van strand tot strand; En ieders mond dankt ook daerom Den Vorst van 't Vaderland! Waer kent het Recht noch rang noch macht, De Wet voor iedereen? Waer wordt de werkman hoog geacht, De ryke niet alleen? Waer woont de Trouw in ieders borst? Waer houdt de Vrede stand? ô Broedren! hier, dank zy den Vorst Van 't vrye Vaderland! Zoo vreemde macht ons dreigen kwam Met vreemde schande en dwang; Stege aen de grenzen de oorlogsvlam, By naedrend krygsgezang; Wy trokken op met leeuwenmoed, Het strydzweerd in de hand: Zoo gaven wy ons goed en bloed Voor Vorst en Vaderland! J. de Geyter.