De Vlaamsche School. Jaargang 1

Jaek.

Het weêr is guer, de lucht is grauw,
De winter klimt ter spheer,
En ieder hert is zwart, is droef,
Als 't droef en donker weêr;
Doch in die nederige woonst
Klinkt bly der vreugde klank;
Daer wordt zoo meen'ge flesch geleêgd,
By vrolyk feestgezang.

Want Hendriks beê steeg vurig op
Tot voor des Heeren troon:
‘O Schepper, kroon myn egas trouw
Met eenen frischen zoon!’
En thans wordt zyn gebed verhoord:
Hy ziet zyn zoontjen aen;
Zyn vreugde vindt geen klanken meer,
Zy harst los in getraen!

Een dikgevulde vriendenschaer
Omringt het lieve kind,
Want in de buerschap, wyd en zyd,
Wordt 't oudrenpaer bemind.
En ieder herte murmelt zacht
Een smeekgebed tot God:
‘Almacht'ge schenk aen 't lieve wicht
Gun Jaek een zalig lot.’

Geen vreemde lessen hoeft ge, kind!
Ge ontmoet ze op eigen boôm;
Wees als uw vader trouw en braef,
En als uw moeder vroom.
Ja, groei en bloei, word spoedig groot,
Tot uwer oudren vreugd,
En evenaer, zoo gy het kunt,
Hen beide in eer en deugd.

P. Génard.