Vlaerdings redenrijck-bergh

[fol. Fff4r]

Refereyn.

T'Onredelijck gediert weet bewesen deucht te lonen.
D'Oy'vaer sijn Ouders onderhout. Den Leeuw sal bethonen
vrientschap voor ghedaen deucht. Des Honts ghetrouheyt is bet;
Men leest van die met heur Meester in't graf wilden wonen:
Maer 'treed'lijck diers schult voor d'op-queking, is (volgens Gods Wet)
Vader en Moeder t'eeren, op dat hy lange met
voorspoet op Aerden leeft, en Godt-vrezend' wort bevonden,
D'Ouders van herten te lieven, en is dat heur yet let,
Sorgh te dragen voor 'tonderhout, of sy niet doen konden,
Door zieckt' of ouderdom, door verlies van Haef of gronden:
Gods wil datmense eert, troost, en oock sal ontzien,
Waer voor dat hy belooft niet te straffen de zonden:
Daerom moet-mense gehoorsaem zijn, en hulp doen geschien:
Oock geen ned'richeyt, schand-vleck, ja geen doot te vlien,
Eermen d'Ouders sou zien verdruckt of oneer aenkleven:
Dies is Kinders schult om d'Ouders voor gedaen deucht te bien
Liefd', gehoorsaemheyt, hulp, troost, en deuchdelijck te leven.

'sKinders plicht bewees Isaack bereyt ten Offrand',

En Iosephs trou hulp (niet zijnd' gedachtich de schand')
Oock Esau en Iacobs vlijt, om 'sVaders zegen t'ontfaen.
Salomon sette sijn Moeder aen sijn rechter hand',
Oock d'Heydensche natuer Wet self, gebiet de jeucht dees paen.
In Sparta moesten de jonge lien voor d'oude opstaen.
De Romeynen wilden 'tKint geen erfgenaem verklaren,
Dat sijn Vaders uyterste wil voor 'trecht ginck versmaen:
Maer Godts Wet deed', die d'Ouders vloeckt, 'tleven niet sparen.
Die by de Griecken sonder Ouders konsent ginck paren,
Wiert gegeesselt: Te Theba onterft, en vervloeckt tot spijt.
Een Roomsche Wet ginck 'tongehoorsaem Kint meer bezwaren,
Wiert eerst vermaent, dan gestraft, den derden leet 'sdoots strijt,
Maer al waer hier van gebodt noch straf, natuer leert met vlijt
voor 'sVaders sorch, en 'sMoeders smert, weder te geven,
(Oock om dat heur goe faem en u naem zouw dueren altijt)
Liefd', gehoorsaemheyt, hulp, troost, en deuchdelijck te leven.

Door Liefd', gehoorsaemheyt en hulp aen d'Ouders bewesen,

Wortmen van Godt behaecht, en by de Menschen gepresen:
Maer niet isser dat d'Ouders in't leven meer verneucht,
Dan dat heur Kind'ren tot eer en staet zijn geresen,
Door haer kloeck regerend' leven, en schicking ter deucht.
Epaminondas sprack, 'twas hem blyschap in sijn jeucht,

[fol. Fff4v]

 

Doen hy den slach wan dat sijn Ouders de eere zagen.

 

'tVroom leven der Graccy was oock heur Moeders meeste vreucht.

 

Aurelius seyt, 'sKindts deucht doet d'Ouders goe faem dragen:

 

Maer qua Kind'ren zijn d'Ouders doot, en schaemt voor de Magen.

 

Een Koninck by ons tijt heeft oock door schrift sijn Soon geseyt:

 

Tracht die u Ouders hebben bemint, oock te behagen,

 

Bethoont om u Ouders wil hem vrienden weldadigheyt.

 

Coriolannis en was om niemants bede bereyt,

 

Maer als sijn Moeder quam, doe moest natuyre beven,

 

Want 'tbloet is schuldich, uyt wiens ader het is gespreyt,

 

Liefd', gehoorsaemheyt, hulp, troost, en deuchdelijck te leven.

Prince.

Nadien d'onreed'lijcke dieren deucht zijn gedachtich,

Hoe veel te meer is den Mensch, volgens de wetten krachtich,
Ja uyt natuyr, deucht schuldich, van wien hy heeft vleysch en bloet.
Sweert yemant een lidt, al d'ander leden zijn schier klachtich
om krygen baet, dus ô Leden, van d'Ouders oock zulcx doet,
Bewijst Liefde, g'hoorzaemheyt, die u heeft op gevoet:
In zonderling zydy schuldich u leven te stellen
tot deucht, eer, en naerstigheyt oprecht, om winnen goet,
Tot krygen eer tijtlijck, en t'ontgaen de pijn der hellen,
Hebben u Ouders om krygen goet en eer gaen snellen,
Arbeyt dat ghyse in zulcx noch te boven gaet:
Oock moet ghy heur noch geen vrienden met processen quellen.
Weest heur al met Reyn geneucht, een troost en toeverlaet,
Dit doende volbrengdy 'tnatuyrlijck recht en u baet,
Stervende, zijt ghy u zaet een goet voorbeelt gebleven,
Om dat sy oock souden volgen der natuyren raet,
Liefd', gehoorsaemheyt, hulp, troost, en deuchdelijck te leven.

Reyn geneucht.