Refereyn.
ALS sich de woeste Zee beheerscht de vaste stranden,
Inslurpt en grenst, aenzoeckt, verwint de naeste Landen,
Ontgront de gebouwen die aenden Oever staen,
Heeft oock 'tout Slavenburch spits-vinnich gaen aenranden,
Dat stont in noots gevaer den tijt hoe lang ontgaen,
De grontvest van haer woonst gemachticht vroom ter baen,
Het Batavijs begin de voort-gesproten leden,
Gevoet en op-gequeeckt als Baermoeder omvaen,
Verciert en voort gemaeckt veel goe geboude steden,
Wat zijn sy (zijnde groot) daer schuldich voor met reden,
Van 'tstichten tot haer heyl en 'tsorchvuldich op-voen?
Ick seg hoorzame deucht tot des eeuws lof vol vreden,
Als een danckbarich Kint verplicht is om te doen,
Oock meed' aucthoriteyt tot defenderen koen
Van synes Vaders huys met Liefde wel beraden,
Verwerpend' haet en nijt, en door 'tgebedt gaen spoen
Gehoorsaem in goe deucht zijn danckbaer de weldaden.
Hoorsaemt hem die daer heeft de macht van al 'tgroot maken,
En sijn Kinders steeds voedt, op-queeckt in tijts nootsaken,
En leytse uyt de hant der wre Tyrannen snoot,
Dat sy in Vryheyt van haer Vader-lant geraken,
Ontlast van 'tslaefsche jock en 'tprijckel vande doot,
Door Instrumenten trou, die ontsagen geen noot
Van b'strickt en wetten scherp, oock Galch en Rat daer neven,
Dat wy door 'twijs beleyt eerst kleyn gemaeckt (na groot)
zijn van ons Vaders vroom, dat wy Gods woort vry leven
in een vredigen tijt. O Vaders hooch verheven!
Hoe hebt ghy 'sKinders heyl gesocht in noots gevaer,
Lijf, goet en bloet gewaecht, veel prijckels boven schreven
gehadt, geleen ter doot, ô kostelicke waer!
Wat zijt ghy Kinders nu (groot zijnde) openbaer
Hier schuldich voor te recht dat ghy komt tot genaden?
Segt vry: ick sal met vlijt en kennis wesen klaer,
Gehoorsaem in goe deucht zijn danckbaer de weldaden.
Gelijck de Kinders zijn schuldich nu hier te loven
hun Ouders voor 'top-voen, en 'tnatuerlick behoven
t'hoorzamen inde deucht met liefde onbesmet:
Veel meer behoren wy te lieven zonder toven
De vroom' Lants-Vaders, die ons stellen goede wet,
Beyde in policy en Kercken onbelet,
| |
Om die gesonde leer te oeff'nen in deugds benden,
Niet al naer ons vernuft ofte onwijs inzet:
Maer zuyver en oprecht ons geleyt van d'ellenden,
Wat zydy schuldich nu? spreeckt vry als den bekenden,
Dat ghy int Vaderlandt in Vryheyt zijt gebrocht,
Segt deuchts gehoorzaemheyt met liefd' aen allen enden,
Betonen danckbaerheyt, die geen die u gezocht
hebben als Vaders trou op hun Kinders gedocht,
Om brengen u te recht van die verdoemde paden,
Vergelding schuldig zijt d'geen u hebben gekocht,
Gehoorsaem in goe deucht zijn danckbaer de weldaden.
| |
Prince.
Het Prins Nassousche bloet hoorzaemt sonder aflaten,
Hout eendracht ghy maeckt macht met u Vaders Lant-Staten,
Thoont Broederlijcke Liefd', en twist niet om Gods woort,
Dat daer twedracht uyt rijst, of nydich listich haten:
Volcht de oprechte leer ghy kinders, u niet stoort
tegens dijn Overheyt, die u als Vaders voort
zoecken te maken groot, in nuts welvaren vroedig
hebben zo menich trou gedaen, ghy hier behoort
nu danckbaer steeds te zijn als Kinders vroom en goedig.
Nadien ghy zijt ontlast van vier en zwaert zeer bloedig,
Hoorsaemt d'Lant-vaders nu, die u dees vromigheyt
en deucht hebben gedaen: dus weest van geest ootmoedig,
Vreest haer aucthoriteyt, Aensiet Liefd' met bescheyt,
Tot 'sLandts nu heyls welvaert zoeckt eendracht niet en beyt,
Als Kinderen des vreeds 'sVaders jonst niet versmaden:
Dus zeg ick schuldich zijt ghy, u hier toe bereyt,
Gehoorsaem in goe deucht zijn danckbaer de weldaden.
Schout qua daden.
|
|
Auteursrechtvrij