Vlaerdings redenrijck-bergh

(1617)–Anoniem Vlaerdings redenrijck-bergh– rechtenstatus


Eerste vvtcomen van't Spel. t'Ghemeen en t'Lant samen uyt. t'Ghemeen. GAntschelijck verschrickelijck bezwaert van harten So ben ick, heel ontstelt, beroert in mijn gemoet, Is mijn zwarigheyt nakende, ô bitter smarten, Wat mach mijn deren? ick vrees voor groote tegenspoet. T'lant O ghy Gemeen trouhartich! verjaecht sulck gewroet, Zijt my niet bezwijckelijck al is u hart bezwaert, Denckt dat na het zuer wel haest kan volgen het soet, Al zijn wy in soberen staet nu rechtevoort verklaert. T'gemeen Ja Lant, trouhartich vrient, al ben ick met u gepaert, Het mocht wel haestich gaen al op een rebelleren, Onder ons Ghemeen seer weynich haer trou bewaert. Den oorloch is gestilt, rusten souwen ons Heeren: Maer den Inlantschen nijt zoeckt vrede wech te weren, Twelck te bewenen is met harten bitterlijck. T'lant De Heer hoop ick salt haest noch wel ten besten keeren, Dat vreede en gerustheyt hier noch sal wonen rijck, Ick sal u zo ick best kan noch voeden autentijck, Wilt vreed' en gerustheyt altijt toch hart'lijck minnen, Al schijnt ghy heel verwart, verwoestich, neemt geen wijck Van mijn, u Lant, getrou laet u eendrachtich vinnen. T'gemeen. Als d'Oversten doen haer best om eendrachtige zinnen Te planten in u Landt: maer onder ons Gemeen Daer's oproer-maecking groot, veel neuswijsheyt daer binnen, Onder de geen die daer schynen deuchtsaem alleen,
[Folio R2v]
Nochtans haer twist is waert een bitterlijck geween, So dat ick niet en weet van bangigheyt waer blyven. T'lant Door angstelijck verschrick wart mijn harts vreucht seer kleen, T'lants publijcx soberen staet is naulijck te beschryven, Wantmer veel bedeckte rebelligheyt gaet bedryven, Nochtans en mach den moet niet al verloren gaen. T'gemeen. Ick vrees dat ghy en ick noch d'oogen sullen wryven, Want den oproerigen twist schijnt schricklijck op te staen, Of ons Oversten kloeck mosten sonder beraen Een middel soecken ras die ons het nodichst waer. T'lant En mijn regering kloeck hoop ick komt haest ter baen, En soeckt een middel ras die my brengt uyt 'tbezwaer, Dan sou 'tGemeen en 'tLant malkander sonder vaer Trou en gehoorsaem zijn, subject in alle dingen. t'gemeen 'tSal so moeten gaen, of wy maken groot misbaer, Dat den Blinden Yver die men volcht sonderlingen Haest quam onder de voet, want sy veel twist komt bringen In plaets van vrede schoon, die daer wel was bereyt. T'lant. Met twaelf jarigen slaep men d'Oorloch deed' omringen, Door 'sLants regering kloeck soeckende gerustheyt, Met trouwe beloften vast den Olijf-krans gebreyt, Met hope geduerlijck is den oorloch gesloten. T'Gemeen. De plaets van vrede schoon is waerdich in vermeyt, Maer door veel twisten groot wart vree daer uyt gestoten, Met haer gesusters veel, om dat 'tGemeens ontbloten Vryheyt so groot was door oproerigen twist seer quaet. T'lant Ick wou dat ick eens zach der Leeraers twist wech vloten, So soud' eens nemen een ent den ongerusten staet, Dan sou ick Lant, blydelijck floreren vrouch en laet: Maer so lang als som Gemeen so eygen-wyzich leeft, Ende willen niet horen na 'tverstants wyzen raet, So hang ick aen een draet die haestich my begeeft. T'Gemeen Samen uyt Siet doch eens dat boos gespuys het ons noch vast aenkleeft, Sy weten van geen wijcken, noch van uyt t'lant te gaen. T'lant D'een is Oproerigen twist vo oproerlijck vermaen, D'ander is Blinden yver daer't deuchd'lijck haer voor beeft. Blinden Yver
[Folio R3r]
Goeden dach ghy vrienden, hoe zijt ghy dus belaen? Ist qualijck gemaeckt? hoe zijt ghy dus bedrooft? Oproerigen twist Laet zwarigheyt varen, 'tis al te laet gedaen, Dan eerst alst kalf gedrenckt is den put toe gegrooft. T'lant Wech van hier ghy vileynen, ghy hier niet en behoort Int lant, met t'Gemeen, om hier te domineren. Oproerigen twist Hach, hach, hay, wy zijn hier alder best gelooft, Onder t'Gemeen in t'Lant zijn wy gezien als Heeren. Blinden Yver Siet ghy niet hoe dat wy dagelijcx triumpheren Onder som religieuse parsonen met macht. Oproerigen twist En onder 'tgemeen volck zietmen oock argueren, Elck wil de Schriftuer lesen en uyt leggen met kracht. Blinden Yver Dat wert door my Blinden Yver te weech gebracht, Want 'tGemeen bemint my als een waer vriendinne. Oproerigen twist En ick oock Oproerigen twist zijt wel voordacht, So haest t'oorloch gestilt was quam ick u landt binnen, Want t'Lants regering, wilt dit wel verzinnen, Soude dan gerustich en vredich hebben geleeft, En 'tGemeens Oversten bly ging t'Gemeen beminnen, Dat wild' ick niet gedogen, en heb t'lant door gezweeft, En maecktent al oproerlijck, den vrede heeft gebeeft Met eendracht, liefde, hope, die most oock ruymen, En t'eendrachtich geloof thans vast gebonden sneeft. Blinden Yver. Dat's door my Blinden yver, ick hebt op mijn duymen, Door mijn blintheyt groot volcht men nieuwe costuymen, Van leering van leeren, t'gaet al anders alst plach, Elck scheyt van sijn geloof t'hans also licht als pluymen, Men volcht my Blinden yver seer bezich nacht en dach. Oproerigen twist En door my Oproerigen twist niemant rusten mach, Ick maeck t'Ghemeen oock tegen d'Oversten rebel, So dat 'sLants regering kloeck lief beter tyding sach. T'lant Och lacy! ghy Gemeen, dus en gaet het niet wel, Dat dese geesten over u heerschen seer fel, Rebel tegen d'Oversten, dit's quaet regement, Ick wil gaen verzoecken aen mijn regering snel, Of daer geen middel en is om te hebben een endt;
[Folio R3v]
Oproerigen twist Ghy moet ten mynen hoe ghy doch loopt of rent, Of ghy moet blyven aen ons kant, dat plat uyt geseyt. Blinden Yver Ick sal u altemale noch maken ziende blent, Tegen u Oversten en 'tLant te doen groot leyt, Malkander brengen in twist, dat Wijf en Man beschreyt, Dat s'Lants Regering wel mach op den haspel passen. Oproerigen twist En ick sal noch oock bedryven alsulcken feyt, Dat ghy malkander sult in Kercken noch verrassen, Voor u devoty sult ghy tegen malkander bassen: Dan sal den Duyvel zijn daer Godt behoort te wonen. Blinden Yver En sult noch so naerstich zijn, en op u tanden krassen, Malkander bytelijck twisten met schriftuers tonen, En om devoty schoon gaet daer niet u parsonen, Maer om 'tverschil dat ghy tegen malkander drijft. Oproerigen twist Hoe slechten broer het is verstaet het wel ydonen, Hy leest Schriftuer planteyt, en eygenzinnich blijft. Blinden Yver Gaetet so met Ghemeen ons doch niet en verstijft, Liegen wy het, seght, dat wy daer in zijn vals. t'Ghemeen Ja, het gaet alzo toe, d'een tegen d'ander schrijft Met felle schimpige reden, en maecken veel geschals. Oproerigen twist Ghy moet noch op de been, en wagen uwen hals, Malkanderen so slaen, dat de darmen lopen op straet. T'lant Ick hope dattet Godt noch zal verzien van als, Dat ons regering kloeck sal vinden metter daet Een middel die 'tGemeen nodichst is delicaet, En my Landt vorderlijcxt, so sult ghy wel vertrecken. Blinden Yver. Ja wat desen bloet hem selven doch dencken laet, Dattet het volck hoorden, sy souden met u gecken, Dat ick al u ongeval woude ontdecken, Tsou al te lange vallen om hier te verhalen: Maer nu moet ick u vertellen hier ter plecken, Hoe dat ick gezien was als de principalen Onder het volck Israhel, hoort dese talen, Als sy om 'tgulden kalf dansten door Yver blint. Oproerigen twist Ick wasser oock by, dat om Abyron sonder falen,
[Folio R4r]
Als sy tegen Moyses (Ick mien dat ghy't wel verzint) Oproerich leefden, alsmer veel ongehoorsaem vint, Waerom sout ghy u Oversten zijn so subject? T'lant O ghy geesten boos! ghy rockent dat een ander spint, 'Tgemeen en 'tLandt tegen malkanderen suspect, Dus ist nu wel tijt dat elck metter haest vertreckt, En dat 'tGhemeen en t'Lant elck ander trou belooft, Want ghy geesten vals doch anders niet dan twist verweckt, Dus wilt toch passeren haest daermen u vertooft, Ick moet een weynich gaen leggen te rusten mijn hooft, Misschien wat middel datter noch wart gevonden, Die daer is maeckende dat hem niemant en bedrooft, O ghy Gemeen! gaet mit mijn doch tot deser stonden. T'Gemeen en t'Landt tsamen uyt Blinden Yver Ghy zijt even wel noch aen ons vast gebonden, Ghy hoort ons noch toe, ghy moocht het niet ontkennen. Bey, toeft, daer sal wat anders warden gevonden; Hey, sy en weten noch te degen niet wie dat wy bennen: Wie sou doch mijn blintheyt beschryven met pennen? 'tMisbruyck van Godts graty die heeft mijn blint gemaeckt, Dus zietmense door my wel blint-yverich rennen, Maer mijn blindich wesen wart van haer niet gelaeckt. Oproerigen twist En men ziet dat na mijn oproer doch elck seer na haeckt, Want dit en is niet rusten by nachten noch dagen: Hier by so is ons blyven nu oock haest gestaeckt, Na 'tGemeen en 'tLant sullen wy noch hartlijck jagen, Door ons oproer quaet, en blintheyt noch vreeslijck plagen, Ende nimmermeer niet laten heel ongetemteert. PAVSA. t'Gemeen ende t'Gemeens Oversten t'samen uyt. t'Ghemeens Oversten. O Ghemeen, Ghemeen! hoe ist oock te beklagen Dat ghy op malkander zijt zo seer geturbeert, Ghy liet malkander wel eer bet ongemolesteert Als ghy nu doet, dus dient wel een middel gesocht Die u best nodichst is, en dat ghy u bekeert Tot gehoorsaemheyt groot, so dient ghy wel gebrocht, En dat eendrachtigheyt onder u wart gewrocht, Dat vrede en gerustheyt onder u mach wonen, Dat elck in synen staet blijft, dit dient wel overdocht, Dat elck in sijn beroep hem eendrachtich gaet tonen, Op dat liefde en vree malkander mogen kronen:
[Folio R4v]
Maer also lang als ghy met som geesten dwalich leeft, Door oproer sullens u met maledicty lonen, Door den Yver blindt komt ghy daermen eeuwich sneeft: Maer opent u gezicht, volcht yver die oogen heeft, So sult ghy wel haest mercken dat ghy hebt gedwaelt, Maer ghy hout u ongerust, gerustheyt ghy begeeft; V Leeraers ghy berispt, en ghy segt u leer die faelt, Hoe komt dat ghy zo botlijck de schriftuer overhaelt? Sy is u niet bevolen, ghy moet u laten leren, Leren sy u qualijck, 'twart met haer bloet betaelt, En zienmen kettery onder haer domineren, s'Lants regering kloeck (hoop ick) sal dat wel keren, En soecken een middel ras om zulcx te beletten, Die nodichst is voor ons en s'Lants misval te weren: Dus wiltse verlaten die daer u ziel besmetten, Ick sal voor u mijn best gaen doen aen s'Lants Cadetten, Hout u gerust en stil als vrome burgers plegen, In voorspoedigheyt sal Godt u voort gaen setten, Want hy dit vast belooft die tot deucht zijn genegen. t'Gemeen binnen. t'Gemeen 'tWaer goet datter haest een middel waer gekregen, Tot voordeel vant Landt, en nootwendichst voort Gemeent. t'Ghemeens Oversten Ick hoop dat de Heer zal geven sijn Godtlijcken zegen, Anders sou den tijt hartelijck worden beweent, Souden t'Ghemeen en t'Landt malkander so versteent, D'een tegen d'ander met nijt voor een vyant verklaren: Dus wil ick gaen trecken na s'Lants regeringe vereent, En klagen mynen noot hoe wy zijn int bezwaren, Ick meen dat hy't wel weet, men hoort veer sulcke maren Daer yet opstaet int lant, 'tkomt eerst aen grote Heeren, 'sLants regeringhe met 'tLant samen uyt. Mijn dunckt hy komt hier gaen, dus wil ick wat verharen; 'tLant is oock op de been, daer is te lamenteren, Dus houd' ick my wat stil, hy heeft te disponeren Tot voorderlijck voor't landt, 'tmocht oock wel zijn geraen, Dus wil ick aen d'een zy haestich my wat keren, En als hy dan uyt heeft, zo wil ick eens tot hem gaen. 'sLants regeringe. O Lant des volheyts! overvloedig zijt ghy ontdaen, 'sMenschen hart mach lusten die't wel eens kan aenmercken: Men ziet u opbrengen zuyvel, Oly en graen, En oock veelderley vruchten tot 'sMenschen verstercken. O Heere Godt almachtich wonderlijck van wercken, Die ons dus overvloedigh door u hant gaet spysen, Wie sal u vol-dancken, vol-loven hier ter percken? Wie sal ons den gront van u barmhertigheyt wyzen?
[Folio S1r]
Wie sal u wonder daden ten vollen prysen, Die ghy aen ons Menschen zijt tonende vrouch en laet? Alsmen door een Stadt gaet om te verjolysen, Men ziet van als te veel om wenschen delicaet, Van Vis, van Vleesch, van fruyt is vol de mart en straet, Van t'geen inwendich en uytwendich den Mensch behooft, Noch de huysen zo vol dattet op malkander staet, De kelders zijn vol van Wijn en Bier, den Heere looft; Siet hoe dat vette Vee gaet weyen onbedrooft Buyten om de Steden, seer schoon en playsierich: Merckt aen den Haringvaert, daerder oock veel na tooft, Menich duysent haer daer by geneert goedertierich: Merckt aen de oost en westersche vaerden seer vierich, Hoe triumphelijck de Schepen dick komen gelaen, Met veel alderley waren menich manierich, Twelck men int kort niet wel en kan verhalen saen: Oock veel alderley Fruyten zietmense brengen aen, En menigerley kruyden van confortatien: Dus waer't goet dat wy den Heer altijt aen baen, Hem loofden en danckten van sijn milde gratien, Die hy aen ons bewijst al tot elcker spatien: Maer den nodichsten middel is noch ontbreeckende, Dat is, Lant, voor u, en oock 'tGemeens natien, Alzo haer Oversten daer veel van zijn spreeckende. t'Gemeens Oversten. Goeden dach Heer, zijt gegroet, ick moet zijn smeeckende u over ons Gemeen, hoe sy oneenich leven Om een middel te vinden, dat mocht zijn weeckende Haer harde hartheyt tegen malkander gedreven: In stick vande Religie zwaerlijck om heven, Gaet hem elck schier begeven met veel argueren, Waer door wel veel ongelucken mochten aenkleven, En oock mochte rysen een zwaerder verseren Onder 'tdecksel van dien: dus dient den Heer der Heeren Met harten en monden wel vierichlijck gebeden, Dat hy den nodichsten middel wil tot ons keren, Tot t'Gemeens nodigheyt, en vorderlijckst s'Lants steden, En t'Lant te bewaren voor ongevalligheden, En dat 'tGemeen mochte leven gerust en stille. s'Lants regering De Heer dient aengeroepen met smekende reden, En of ons te aenhoren eens waer sijn willen, Dat hy ons woude verlossen van dit verschillen, Hierom moet den Heer haestelijck zijn aengeropen, t'Gemeens Oversten Op dat hy ons verlosse van't fenynich zwillen,
[Folio S1v]
Als een Cancker kruypende maeckt den mensch benopen. 'sLants Regeringe. Ontbiet u Gemeen, dat hy hier ras komt lopen, En laet ons den Heer aenbidden allegader. t'Ghemeen uyt, en neemt de haet in de handt. t'Ghemeens Oversten. Ick meen dat hy komt, ick zie de deur gaet open, Ick hoop hy zal ons gebedt wesen geen versmader; Hoort toe ghy gemeen, wilt doch zijn een weldader: Mijn Heer, 'sLants regering doet u door mijn gebieden, Met hem eendrachtelijck te bidden God onsen Vader, Om den nodichsten middel voor u alle lieden, En voor 'tLandt vorderlijcxt, of het mocht geschieden Datter waren eenich noot-zaken te handelen, En dat 'tLant niet om en slaet noch en waeyt als rieden, En dat ghy Ghemene vredich moocht wandelen, Verjaecht inlantschen nijt, leeft als verstandelen, Op dat ghy meucht recht geleert zijn, en onderwesen Met het ware Godts woort, soet als Amandelen, V vraech ick of het niet en wart van u gepresen? t'Ghemeen Om nootwendigheyt wil ick wel bidden en lesen, En tot 'sLants voordeel en wil ick niet tegen spreecken. t'Ghemeens Oversten Valt den Heer te voet, laet tranen vlieten als beecken, Om den noodwendichsten middel nut en bequaem. s'Lants regeringe. So looftet malkander sonder lose treken, Gheeft my en malkander de handt, als volck gehoorsaem, Om te bidden en te aenroepen des Heeren naem, Om den nootwendichsten middel te verwerven, Voor t'Gemeen en t'Landt vorderlijckst met goeder faem,. Op dat wy haestelijck niet en bederven, Om perijckel en zwarigheyt heel af te kerven. Sy antvvoorden, ende segghen met trouvve beloften een eendrachtich ghebet, ende vallen op haer knien. s'Lants regeringe. Hier geven se malkander de hant O Heer almachtich, die daer zijt int hoochst' gezeten, En voor 'tMenschelijck geslacht de doot gingt sterven, Wilt ons, Heer, inden zwaren noot doch niet vergeten, Wiens barmhertigheyt men niet kan om-meten, Voor die u aenroepen met een hart volstandich; Die bezwaert is die bidde, so ghy ons laet weten, En hy zal verhoort worden door liefden brandich: Dus, ô Heer, eer dat wy warden smadich en schandich,
[Folio S2r]
Ons Ghemeen heel rebel, ons Lant wilt en verwoest, By gebreck vanden nodichsten middel behandich, So warden wy versleten alst ijser van roest: Dus, ô Heer, eer dat noch aenstaenden is u oest, Wilt doch inspireren die noot heeft abondant, Op dat d'inlantschen twist oproerich heel verdroeft, Wat middel dat best dient genomen byder hant, Die t'Gemeen nodichst is, en vorderlijckst voor t'Lant t'Gemeens Oversten Ghy die daer macht hebt de Rivieren uyt te drogen, By gebreck van vruchtbaer Wijngaers en vruchten geplant, En t'Lant te verwoesten na u Godlijck vermogen, Daer d'Inwoonders rebel zijn, en niet en dogen, Daer komen oock d'Oversten in groot ongenaden: Maer wilt dat niet reeckenen, ô Heer uyt en hogen, Ons inlandtsche rebelligheyt en bose daden, Maer door u barmhertigheyt wilt ons ontladen, En u Godlijcken zegen doch wederom zenden, Om den besten middel te vinden vrouch en spaden, Die 'tGhemeen tot allen deughden nodichst sal wenden, En tot s'Lants bewaring en voorspoedige enden, Op dat wy niet komen in handen van ons vyant. O Heer wilt doch inspireren door wel bekenden, Wat middel dat best dient ghenomen byder handt, Die t'Gemeen nodichst is, en vorderlijckst voor t'Landt. T'Landt O Heer, die voor sonde dick barmhertigheyt beloont, Alst is gebleken aen die van Ninive: want door penitenty en boeten, hebt ghyse gekroont, De Stadt bewaert, en haer sonden hebt ghy verschoont, So is sy behouden en ongeplaecht gebleven. Ghy waert door Hester de Joden barmhertich getoont: Dus gaet ghy door leetwesen sondaers schult vergeven: Dus, ô Heer, zent doch eens u graty beneven, En wilt onsen nootwendigheyt doch eens aenmercken, Op dat den Blinden Yver mach zijn verdreven Met al die haer aenhangen, hier in s'Lants percken, En wilt, Heer, eens den nodichsten middel doch wercken Voor t'Landt en oock t'Gemeen, tot u lof triumphant, Deur u heylich inspiraty of wyze klercken, Wat middel dat best dient genomen byder hant, Die t'Gemeen nodichst is, en vorderlijckst voor t'Lant. t'Gemeen O oppersten Prins der Princen hoog gezeten, Slaet u oghen doch eens neder aen de gemene kant, Ende die't al regiert, Son, Maen en Planeten,
[Folio S2v]
Door u mogende wijsheyt weet alle secreten, Ghy weet hoe wy gestelt zijn int hart van binnen, Wilt ons ongeordineert leven heel vergeten, Ons harten dwalich, zent bekerige zinnen, Op dat t'Lant en t'Gemeen elck eendrachtich vinnen, En dat gehoorsaemheyt hier weer mach komen wonen, En dat wy d'Overigheyt hartelijck beminnen: Heer wilt ons Overigheyt met d'inspiraty kronen, En wilt doch wyzen hoe sy haer best sullen tonen Tot 'sLants gemeen profijt: Heer wijst doch 'tbest verstant Tot 'sLants voordeel groot, en oock d'gemeen parsonen, Wat middel dat best dient genomen byder handt, Die t'Gemeen nodichst is, en vorderlijckst voor t'Lant. Godlijck inspiraty. Hoort toe (ghy die daer biddende zijt met harten vierich) Ghy Regering kloeck en Oversten volstandich, Ghy Lant en Gemeen, zijt t'samen goedertierich, Ghy sult malkander loven seer manierich; Den middel te bewaren dien ick u sal wyzen, Die niet verlatende noch te zijn schoffierich, Anders sou over u komen een zwaer afgryzen: Ghy Lant sout seer verwoesten, ghy mocht wel ijsen, Dus looftet malkanderen nu allegader; Pauseert wat. Desen middel moet ghy sonder verkouwen spysen Met geduerige Liefde, dien Godtlijcken ader, Met vast betrouwen moet ghyse kleen, dees deuchts rader, Sy loven malkanderen stillijcken met de hant te geven, gelijck sy deden om te bidden, ende vallen weder op haer knien. Sy is Voorsichtich eendrachtich geloof geheten, Sy zit in een speloncke als een boosdader, Geheten verwoeste tijt, als ghy haest sult weten, De banden heten verwoetheyt blindich doorbeten, Daer me zit sy inde gevanckenis gebonden: Dese schone cierlijcke Maecht is seer gesmeten Van Waer-schynende valscheyt los ongebonden, Noch zietmen haer omringen van Blint yvers honden, En Oproerigen twist zwaer om te verhalen: Dus poocht om haer t'ontsluyten tot deser stonden, En verlost uyt den middel, so en suldy niet dwalen, En wiltse waer nemen de Godlijcke stralen, En laet u van desen middel niet weer beroven, Sy is t'nodichst voor t'Gemeen, vaet dit altemalen, Wat is u nodiger als eendrachtich geloven? Sonder dat koomdy niet by mijn Vader hier boven, Van haer deucht en virtuyt sal sy u onderrechten, Waer toe sy bequaem is, sal sy sonder toven V schoon uyt gaen leggen, staet niet als den slechten, En wilt u vast aen haer woorden en lering hechten:
[Folio S3r]
Hier by passeer ick weder na mijn residenty, Let op de Godlijck Inspiraty als trou knechten. s'Lants regering Rysen op. Komt, laet ons binnen gaen nu met eloquenty, Om onsen middel te vinden met reverenty, En de maget te verlossen, laet ons haer eeren; O blyde Inspirerende waerde sententy! Die ons nu den rechten pat gelovich sal leren. 2. Pause. Oproerigen twist OV ghy blinden pitter, waer sullen wy keren, T'spel is inde molen, en 'tschip is op rollen? Blinden Yver Ick meen mijn bout noch al anders te veren. Oproerigen twist. Ou ghy blinden pitter, waer sullen wy keren? Blinden Yver Bey, ick salse wel een ander les gaen leren, Die op de been moet, macht niet te zeer verknollen. Oproerigen twist. Ou ghy blinden pitter, waer sullen wy keren, t'Spel is inde molen, en 'tschip is op rollen? Blinden Yver Of sy dan malkander den bal al wat toe sollen, t'Sal eerst nieuwe kennis zijn, 'tsal wel overgaen. Oproerigen twist. Voorzichtich eendrachtich geloof salt haer onthollen, Sy sullen die niet bewaren, 'tsal so niet blyven staen. Blinden Yver. Meendy dat t'Gemeen hem geeft so onderdaen? Dat sal haest zijn gebroken al door mijn Yver blint. Oproerigen twist Sy hebbent malkander belooft eer sy vierich baen Een eendrachtich gebedt, dat ghy't oock wel verzint, En daer na quam den Engel van Godt seer bemint, Die heeft haer den rechten middel doen gewesen, Die wy daer hadden gebonden als een rebel kint, Sy haddens niet gevonden, daer voor was geen vresen; Blinden Yver Ja tis gekomen door haer bidden en lesen, Godt seyt: Die bidt die krijcht, die klopt wart ingelaten, Want haer gebedt wart van Godt voorwaer seer gepresen, Sonder dat, den Engel en quam haer niet te baten, Want Godt seyt: Ick en wil de sonden niet haten: Maer dat de Mensch hem bekeert tot Eendrachtich geloof; Dit is 'tgeen dat haer nodichst is, wilt dit wel vaten,
[Folio S3v]
T'is oock s'Lants voordeel, men verwacht brant, moort noch roof, Daer 'tGeloof eendrachtich is, voorzichtigheyt niet doof, Daer salmen geen leugen voor waerheyt preecken. Oproerigen twist Ick meen dat ick daer oproerich oock niet en behoof. Blinden Yver Waer salmen dan al d'eygen opinien steecken? Oproerigen twist Waer sal de valsche leer dan kruypen onder deecken? Blinden Yver Waer sal de waer-schynende valsheyt dan gaen dwalen? Oproerigen twist Waer sal d'eygen waen-wijsheyt dan warden gekeecken? Blinden Yver Waer sal de ijdel hope dan oock gaen malen? Oproerigen twist Het licht geloven mocht oock dan wel haest falen. Blinden Yver. Waer sal dwase doling oock dan lopen ontzint? Oproerigen twist Wie sal 'tzinlijck geloof dan t'huys gaen halen? Blinden Yver Dan sal de gedraeyde leer dapper wesen 'tkint. Oproerigen twist Waer sal 'tquaet onverstant dan doch wesen bemint? By Voorzichtigh eendrachtich geloof en dient hy niet. Blinden Yver Hoe zeylt den vernuften zin dan tegen de wint; Door Voorzichtich eendrachtich geloof naeckt hem verdriet. Oproerigen twist Waer of 'tmisbruyck van Gods graty dan henen vliet? Door Voorzichtich eendrachtich geloof moet sy ruymen. Blinden Yver Denckt hoe Curieus ondersoeck op sijn neus dan ziet, Voorzichtich eendrachtich geloof haet sijn costuymen. Oproerigen twist Waer sal den Leeraers twist dan zaeyen haer pluymen; Voorzichtich eendrachtich geloof doet haer verdwynen. Blinden Yver Waer zal d'ongehoorsaemheyt dan leggen luymen? Voorzichtich eendrachtich geloof sal hem doot pynen. Oproerigen twist Maer Nichte, hoe sal nu weer komen ten voorschynen, Ghehoorzaemheyt en Liefde sullen weer floreren. Blinden Yver Trouwe en vrede die komen nu weer ten fynen,
[Folio S4r]
Voorzichtich eendrachtich geloof met haer verkeren. Oproerigen twist Wel waer sullen wy nu best na toe laveren, Ons penning is niet meer gangbaer, ons kaers is hier uyt. Blinden Yver Wy mogen gaen dienen yewers by grote Heeren, Of Huys-mossen schieten, lopen op saver canduyt. Oproerigen twist Daer by, dat is u voor, ey arme doos en snuyt, T'is tijt dat wy vertrecken eer sy ons verrassen. Blinden Yver Al moeten wy hier van daen, ons klock wort noch gheluyt, Men sal ons hier of daer wel weer doen inde kassen. Oproerigen twist Goe luy, die ons begeert, wy zullender op passen, Steeckt maer een vinger uyt, ghy krijcht ons hele lijf: Daer me passeren wy, denckt om ons quaet bedrijf. s'Lants regering, 'tGemeens Oversten, 'tLant en 'tGemeen. s'Lants regering. O Welkome tijt, blyden dach, als die vermaerden! O vreuchdige hope, dat ghy dus weer gaet wassen! O voorzichtich eendrachtich geloof vol waerden! O Godlijcke inspiraty die ons niet bezwaerden, Maer hebt ons nu gewesen den nodichsten middel klaer, Die wy nu gaen verlossen met blyschaps aerden; Waer zijt ghy Bruyt getrou? komt weder int openbaer. Hier treet s'Lants regering binnen in vervvoeste tijt met t'Gemeens Oversten. t'Gemeens Oversten doet de banden of, ende treetse met voeten: ende s''Lants regering neemt haer byder hant, ende leyt haer uyt. t'Ghemeens Oversten Legt nu ghy verwoetheyts banden te neder daer; O blyde tyding! dat wy hier toe zijn gekomen. Voorsichtich eendrachtich geloof Wie zijt ghy doch vrienden? seght mijn u namen allegaer, Die mijn uyt dese verwoeste tijt nu hebt genomen? Sal ick t'licht weder aenschouwen tot uwer vromen? Geluckich is het Lant dat ick ben kronende. s'Lants regeringe Ick ben s'Lants regering, nu wil ick niet meer schromen.
[Folio S4v]
t'Gemeens Oversten Ick ben t'Gemeens Oversten als ick ben tonende. t'Lant Ende ick ben t'Landt daer't al is wonende. t'Gemeen En ick ben t'Gemeen, my met als generende. t'Geloof Hoe wildy my gebruycken, sal ick't zijn lonende? s'Lants regering s'Lants regering vertelt hoe sylieden aen't voorsichtich eendrachtig gekomen zijn, door bidden eendrachtelijck, ende hoet met het Gemeen niet al te wel en gaet Dat sal ick nu zijn metter daet verklerende. t'Lant en t'Gemeen waren malkander turberende Door oproerigen twist en Blinden yver quaet, En noch veel dwalende geesten 'tvolck narrerende, Veel eygen opinien lopen over straet, Vernuften zin, gedraeyde lering zeer vol haet, En noch veel andere dwase dolings kinderen, 'tWelck ons seer heeft verdroten dit werck opstinaet, Want sy t'Gemeen hartelijck de zaligheyt hinderen, Dus waren op de been dees ziels verslinderen, Waer door wel een grote neerlaech mocht hebben geschiet, Onder 'tdecksel van dien, dus hoop ick tsal minderen: En zo quam 'tGemeens Oversten tot my met eerbiet, Myn klagende synen noot ende zwaer verdriet, Hoe dattet met t'Gemeen gestelt was zeer zwaerlijck, En s'Lants saecken warden van mijn wel bespiet, Hoe dattet hier niet en gaet al te eenpaerlijck, Doch, daer is volheyts genoech (God lof) eerwaerlijck, Van t'geen dat den Mensch in ende uytwendich behooft: Noch ontbreeckt ons den nodichsten middel klaerlijck, So dat wy malkanderen vast'lijck hebben belooft Een eendrachtich gebedt te bidden onverdooft Aenden Heer almachtich, die't al heeft geschapen; En isset so niet? seght, eer dat ghy lange tooft? Sy antwoorden alle, ende segghen: Ia wy in trouwen. En wy vielen den Heer te voet om troost te rapen, Dat hy doch eens wilde aenzien ons arme knapen, Dat hy ons niet wil zenden zwarigheyt abondant, Maer dat hy ons wilde wyzen voor 'svyants betrapen, Wat middel dat best dient genomen byder hant, Die t'Gemeen nodichst is, en vorderlijckst voor t'Lant. t'Gemeens Oversten Hier na terstont, quam de Godlijcke inspiraty, Die sey: Ick sal u wyzen den middel triumphant, Die nodichst is t'Gemeen, en tot s'Lants jubilaty: Daer zit een Maget schoon vast in tribulaty, In verwoeste tijt daer zit sy vast gebonden Met verwoetheyts banden, verlost haer, u schiet graty,
[Folio T1r]
Voorzichtich eendrachtich geloof (hoort mijn vermonden) Is sy geheten wilt haer lering wel doorgronden: Hier na is den Engel wederom verdwenen, En wy verlosten u met blyschaps faconden. t'Geloof Sult ghy my wel bewaren uyt druck en wenen, Ghy Regering, Overst, Lant en oock Gemenen? Anders quaemt ghy weder in uwen eersten staet, De uyterste elenden waren u verschenen. s'Lants regeringe Daer op de hant gegeven, wy begeren genaet. t'Gemeens Oversten Daer op de hant gegeven, ô Maget delicaet! t'Lant Daer op de hant gegeven, die ons assisteert. t'Gemeen Daer op de hant gegeven, die ons niet en versmaet. t'Geloof O geluckige Regering die met my verkeert! O geluckich Oversten, daer my t'Gemeen begeert! O geluckich Lant, daer ick hou mijn residenti! Hoe geluckich is t'Gemeen daer ick werd' geleert. Salich zijn de harten die krygen Gods inventy, Voorzichtich eendrachtich geloof keert violenty. Ghy Oversten regent, voorzichtich weest altijt, Gelijck d'overhant betaemt, merckt dees figuers menty, Hier toont sy de figueren, ende beduytse haer En ghy Gemeen en Lant, zijt zo aen een met vlijt, Als dees pylen alle twaelf gebonden sonder nijt, Met onbreecklijcke banden; D'eendracht dit u betoont, Eendracht, Liefde, en trou heeten sy met jolijt, Noch moeten al de harten gelovich zijn gekroont; Sonder eendrachtich geloof men qualijck t'Landt bewoont, T'is quaet daer al de harten elck anders zijn gezint, Voorzichtich eendrachtich geloof de ziel blyd'lijck loont. s'Lants regering O waerde Vrouwe! blijft by ons, ghy wert van ons bemint, Ick sal zorgen voor u als een Vader voor sijn kint,Ga naar margenoot+ In druck, tribulaty mijn leven voor u zetten. t'Gemeens Oversten Ick en t'Gemeen sal oock verlaten Yver blint, Op't eendrachtich geloof hart en zinlijck letten. s'Lants regeringe Ick sal voorzichtich zijn met al des Lants Cadetten; Voorzichtich eendrachtich geloof schiet dan grote eeren, En dan floreert het lant daermen bewaert Gods wetten. t'Geloof
[Folio T1v]
Hoort hoe daer staet geschreven ghy Gemeen en Heeren, Dat ghy eerst voor al tot Gods rijck sult gaen keeren, Om te zoecken met sijn gerechticheyt abondant, En die dat doet en sijn genade begeren, Die en sullen niet gebreck hebben, lyden smart noch schant, Maer overvloedich gevoet worden triumphant, Lichamelijck en geest'lijck, van als overvloedich; Gelooft dit, 'tzijn waerlijck Christus woorden playsant, Dus ben ick voor u den nodichsten middel spoedich; Of ghy hadde gewonnen de heel Weerelt moedich, Het waer een groten middel geconquesteert; En dat ghy u Ziel moste verliesen woedich, Voorwaer het waer zeer grotelijcx met u verkeert: Dus met Voorzichtich eendrachtich u geneert, T'is den nodichsten middel die ghy oyt meucht vinden, Alle andere middelen die ghy noch begeert, Sal den Heer u zenden dan als die wel gezinden. t'Gemeens Oversten O Heer dat ghy ons nu oock so zeer beminden, Dat ghy door u Godlijck inspiraty liet weten Den nodichsten middel voor 'tGemeens Wijf en kinden, Moet Voorzichtich eendrachtich geloof zijn geheten. s'Lants regeringe Daer zijn noch veel midd'len openbaer en secreten, Maer den nodichsten middel is ons nu gewesen Vanden Heer, wiens barmhertigheyt niemant kan meten, Die moet ghelooft gedanckt zijn, en oock gepresen. t'Geloof Al waert ghy so wijs als Salomon uytgelesen, Al waert ghy oock so sterck als Samson bevonden, Al waert ghy oock so schoon als Absalon in desen, Al waert ghy zo rijck als Cresus t'allen stonden, Voorwaer u waren schone midd'len gesonden: Maer d'nodichste van allen sal u noch ontbreecken; Voorzichtich eendrachtich geloof, hoort mijn vermonden, Waer deur ghy van Gods rijck niet en wert versteecken; Daer-men Voorzichtich eendrachtich geloof hoort preecken, Daer is het Lant in groter estimatien, V koopmanschap salder gedyen jaer en weecken: Over u Landt-bouwery stort Godt sijn gratien, 'tGemeens handtwerck en nering heeft jubilatien, So dat het volck stil, gerust en eendrachtich leven. V Haring-vaert, Visscheryen t'aller spatien, Sal Godt oock sijn zegen en benedicty geven, Dus prijst, bewaert Eendrachtich geloof beseven: En voorzichtich zijt oock ghy Heeren altsamen,
[Folio T2r]
So sult ghy nimmermeer voor u vyanden sneven: Maer daer d'Inwoonders rebel elck d'ander blamen, So luystert dan u vyandt om u te pramen, En sou u haestelijcke dan wel overvallen. t'Landt Dan soud' my volgen een seer quade famen, Dus Gemeen, tegen 'tLant wilt u beloft niet smallen. t'Gemeen Ick meen niet meer te zijn van zulcke getallen, Maer sal my door 'tGeloof wenden tot Godes eeren. t'Geloof Merckt of daer een Stadt waer, sterck van mueren en wallen, Onwinlijck van strijdtbaer sterck volck en Heeren, En d'Inwoonders boos, stuer, twistich rebelleren, So kan Godt haestelijcken sulcken Stadt bederven: Ter contrary, als d'Inwoonders malkander eeren, En t'eendrachtich geloof malkander verwerven, En voorzichtigheyt plegen, en vresen voor't sterven: En al waer sulcken Stadt winlijck voor 'sMenschen ogen, Godt salse bewaren troulijck voor't zwaer ofkerven; Als hy voor sijn volck Israhel een padt ging drogen Deur het rode meer, dit was in sijn vermogen; Was dit geen wonder, en een mirakel seer groot? Ende haer vervolgers zijnder oock in getogen, Maer sy zijnder geplaecht, verdroncken met wederstoot, En sijn volck verlost uyt den groten zwaren noot, So dat God sijn liefde dickmael gaet bewyzen Aen sijn gelovige, wilt dit aenmercken bloot, Met Hemels broot heeft hyse trouw'lijck gaen spysen, T'water uyt den steenrootse heeft hy doen rysen, Om haer daer me te laven, en haer dorst te verslaen: En voor al dese deucht (dit was Gods advysen) Begeerden hy anders niet, dan gehoorsaemheyt plaen, Sijn geboden te bewaren, sijn Wet voor te staen: Maer niet lang en zijn sy inden geloof gebleven, Eenen bosen lust quam haer inde Woestyne aen, En sy gingen tegen Moyses rebellich leven; De Aerde heeft haren mont open geheven, Datan Abiron zijn daer ras in getogen, En t'vier heeft die Godlose terstont doen sneven; Aenden berch Horeb sachmen haer een Calf verhogen, Dat hebben sy geeert, daer voor haer knien gebogen, En also de Godlijcke majesteyt vergeten, Wiens eeren sy den Calf hebben toegedrogen, Niet bedacht sijn wonderlijcke werck ongemeten, Daerom seyde Godt, sy warden te gront gesmeten,
[Folio T2v]
T'sou geschiet hebben, hadt Moyses niet hartlijck gebeen, Noch en hebben sy haer boosheyt niet gesleten, Maer ongehoorzaem gaven haer over groot en kleen, Onder t'jock Baal Pegor, en aten int gemeen. Doodts eeren offerhanden die min zijn dan niet: En door zulcke dwaesheyt die sy bedreven onreen Zijns' afgrijsselijck gewarden en lelick bespiet: Dus was den Heer so zeer vergramt (vaet mijn bediet) Op sijn volck, en heeft haer het erfdeel benomen, De heydenen tot roof gegeven, en met zwaer verdriet Verwonnen, wreed'lijck geplaecht, in ellent gekomen: So sout met u lant gaen, zijt ghy niet als den vromen, Als ghy u vant geloof eendrachtich weer laet roven, Sonder my zijn u and're midd'len niet dan dromen. s'Lants regering O Heer! wie zal u doch konnen ten vollen loven, Dat ghy u Godlijcke graty dus zent van boven, En den nodichsten middel ons nu zent waerlijck? t'Ghemeens Oversten Veel nootwendige middelen de Menschen behoven, Maer den nodichsten middel die schijnt nu klaerlijck, Voor 'tGemeen en 'tLants voordeel openbaerlijck, Want sy is van alle middelen het fondament. t'Geloof Ist dat ghy blijft, seyt de Heer, onder mijn geboden, En wandelt in mijn Wet, ick dan vree op d'aerde zent; Ghy sult rusten, niemant sal u verbloden, Ick sal u regen tot sijnder tijt op't landt doen vloden; D'aerde en Wijngaerts brengt haer vrucht voort overvloedich: En ist dat ghy mijn geboon en wet gaet uyt roden, Door veel twistige twedrachtige Leeraers woedich, Waer door 'tGemeen in u lant wel mocht warden bloedich, Ick sal ras mijn aenschijn dan van u gaen keren, Ghy zult voor u vyanden vallen ootmoedich, En ghy zult wech vlieden eer-men u gaet verheren, En ick sal u lieden met plagen ververen, Ick maeck u Hemel ijser, en de Aerde metael; D'aerd' en sal haer vrucht niet geven, dat sal u deren: Denck ghy nu Gemeen en lant, of ghy so waert in quael, Wat souden u dan helpen u midd'len altemael? V gelt, u groot goet, u koophandel machtich en rijck? Dus ghy Oversten ende Regering, poocht doch principael Dat dees dwalende geesten uyt 'tlant nemen een wijck, Neemt waer Voorzich eendrachtigh geloof zuyverlijck, T'is nodichst voor 'tGemeen en vorderlijcxt voor t'Lant. s'Lants regering
[Folio T3r]
De twistige leer moet voort, dat moet hebben een strijck, Dan sal ons nodige midd'len wel lucken te hant: Maer 'tnodichst is dat 'tgeloof eendrachtich liefdich brant, Voorzichtigheyt moet oock niet traeg zijn t'allen stonden. t'Geloof Hoort wat Petrus d'Apostel ons leert met oorconden: Weest eendrachtich int geloof, melydend' abondant, Laet broederlijck liefde aen u zijn gebonden, Zedich en ootmoedich, wilt geen quaet lonen met quaet; Die u vermaledijt, bidt daer voor met monden; Dit's u roep, ghy hebt Gods benedicty vrouch en laet, Volcht vrede, schout Onrust en twedracht metter daet, Dwingt u tonge van't quaet, en van bedroch te spreken, Want d'ogen des Heren zijn over u delicaet, hy sal altijt horen u bidden en smeecken: Sal dan yet aen u nodige midd'len gebreecken? Sal Godt u landt-bouwery laten komen tot schant? Sal hy u koop en Haring schepen met wint versteecken? Sal hy't oock bederven dat hy selfs heeft geplant? O neen, hy sal zegenen u midd'len groot en kleyn, Dus ben ick recht den middel te nemen byder hant, Die 'tGemeen nodichst is, en vorderlijckst voor 'tLant. Alsmen na een nootwendigen middel sou vragen Voor 'tGemeen nodich, en tot 'sLants voordeel bekant, Men souder u wel veel wyzen zonder vertsagen, Of men sou zeggen, wat middel sal u beste behagen? Hier zijn schone middelen tot 'tGemeens welvaren, Als Haring-vaert, Visschery by nachten en dagen, Groote koop-handel, seer rijck zietmen openbaren, Deur d'oost en westers scheep-vaert, duerende veel jaren. De landt-bouwery is oock heel nodich voor 'tGemeen, En noch meer and're midd'len, te lang om verklaren: Maer alsmen na den nodichsten middel vraecht alleen, Voor 'tGemeen en tot 'sLants voordeel niet kleen, So moet eerst voor al 'tGeloof floreren triumphant, Eendrachtigheyt, Voorzichtigheyt oock met haer tween, Dus ben ick recht den middel te nemen byder hant, Die t'Gemeen nodichst is, en vorderlijckst voor t'Lant. Alsmen alle middelen by een soude schryven, Tot t'Gemeens nodigheyt, en tot 'sLants onderstant, En die parfectelijck by malkander liet blyven, Daer zijn veel schone midd'len tot 'tGemeens verstyven, Die oock wel heel nodich zijn om te gebruycken: Maer salmen den nodichsten middel niet uyt wryven, So moet Voorsichtich eendrachtich geloof ontluycken, Alle nootwendige middelen dat zijn struycken
[Folio T3v]
Die deur my haer kracht en haer wasdom krygen, Als Voorspoedigheyt, Gerustheyt, daer twist moet duycken, Godts benedicty, Vruchtbaren tijt, wie sout zwygen? Florerent Gemeen, s'Lants jubilaty, sal opstygen Geluckich Koophandel, trou beloft met 'tGemeens bant Gebonden deur mijn, en malkander toenygen: Dus ben ick recht den middel te nemen byder handt, Die 'tGemeen nodichst is, en vorderlijckst voor 'tLandt. Merckt Princen, wat huwelijck dat ghy sout aenvaerden; Ga naar margenoot+Let, of ghy een Kerck bouden, sout ghy hebben verstant? Sout ghy wel weer krijch voeren met Ruyters en Paerden? Sout ghy wel een Stadt stichten als die vermaerden? Sout ghy tegen u vaan wel van paeys tracteren, Sonder mynen raet, of te nemen in waerden? Neen ghy in trouwen, ghy quaemt tot verneren: Dus, wildy voorspoet hebben vanden Heer der Heeren, So bewaert mijn als den appel van uwer oogen, Want geen huys zonder my en mach daer floreren: Gelooft het vry, let op mijn, ghy zijt niet bedrogen, Dus wilt mijn boven der Leeraers twist verhogen, En laet eendrachtich t'Geloof voorzichtich zijn geplant, En laet voor Gods mayesteyt u knien zijn gebogen: Dus ben ick recht den middel te nemen byder handt. Die t'Gemeen nodichst is, en vorderlijckst voor t'Lant. s'Lants regeringe Laet ons by desen middel troulijck nu blyven, Op dat wy niet wederom en komen tot schant, Want daer oock aen hangende is Zielen en lyven. t'Ghemeens Oversten Ick sal my deur desen middel laten verstyven, So lang als ick leef en sal ick haer niet of gaen. t'Gemeen Ick sal mijn oock van hier niet laten verdryven, Ick sal eendrachtich zijn al tot s'Lants voordeel plaen. t'Lant Ick sal u Gemeen troulijck voeden en spysen gaen, Laet Blinden yver en twist van u zijn verdreven. t'Geloof Ga naar margenoot+Wilt (Lants regering en Overst) dees fyguer ontfaen, Sy heet voorzichtigheyt, houtse al u leven: En ghy Gemeen, wilt u hier nu toe begeven, Eendrachtigheyt so heet dit pijl-bont t'allen stonden, So eendrachtich moet ghy aen malkander kleven, Want sy zijn met trou, liefd', en eendracht gebonden: En so ghy dit elck bewaert, ick wart by u gevonden, En sal van u niet scheyden, nu noch nimmermeer.
[Folio T4r]
s'Lants regering. Laet ons Godt prysen ras met harten en monden: Vallen op haer knien Lof opperste goetheyt die daer zijt der Heeren Heer. t'Ghemeens Oversten Lof die ons heeft geweest In Liefd' getrouw so seer. Lof die ons dit al heeft gedaen Wt jonst begrepen. t'Lant Lof die ons door't Geloof by komt Met soetheyt meer, Lof die Met minnen versaemt ons by-staet onbenepen. t'Gemeen Sonder bedroefder herten doet of ons qua strepen. Lof daermen altijt leeft eeuwich Met reyn gheneucht. s'Lants regering Lof daer 'tSpruyt uyt Liefd', T'soet vergaren geslepen. Lof Heer Wy rapen geneucht,, Aensiet de Ionckheyt jeucht. t'Ghemeens Oversten Lof hem die Liefd' verwint. Lof Godt Noyt meerder vreucht; Rysen op. Laet ons dees middel nu gaen doen groot onderstant. s'Lants regering Wy brengens in plaets van vree dat sy mach zijn verheucht, Daer zijn De witt' Angieren, met De gouts bloem geplant. t'Lant De Meer-bloem isser oock, De blaeu Acoley te hant. De geel' Fioletten omtrent een schoon' fonteyn. t'Gemeen Den Olijf-boom staet schoon, Den Vyge-boom aen sijn kant. De Rapen-bloem bloeyt oock, De rode Rosen gemeyn. t'Ghemeens Oversten Het Damast-bloemken, met De Sonne-bloem seer reyn, Daer sal t'Gheloof floreren eendrachtich vrouch en laet. t'Geloof Verdrijft de twistenaers, bewaert my doch alleyn, Ghy toe-hoorders altsamen, onthout doch mynen raet. s'Lans regering Hebben wy yet gefaelt, ons doch niet en versmaet, Maer hout het ons ten besten, 'tmach weer komen te pas. t'Ghemeens Oversten Gheeft ons nu de hant, ô Vrouwe seer delicaet, t'Gemeens Oversten neemt 'tgeloof by de slincker hant s'Lants regering by de rechter hant, en gaen in plaets van vreden. Wy gaen in plaets van vreden, prijst hem die ons genas. Nu hebben wy t'Geloof eendrachtich voorzichtich ras, Nu mach ons niet meer deren, twist noch zwaermoedigheyt; Nu zijn wy bevrijt van straf die over ons was. s'Lants regering Komt, nu moet terstont in plaets van vrede zijn vermeyt: Hier meed' oorlof altsamen, malkander dit verbreyt. Noyt recht verheucht	margenoot+ NOTA. margenoot+ Luce 14 margenoot+ Door t'Geloof krijcht t'Lants regeringe de voorsichtigheyt.

Vorige Volgende

Vlaerdings redenrijck-bergh

Eerste vvtcomen van't Spel.

Over het gehele werk

organisaties

Over dit hoofdstuk/artikel

organisaties